De onwaarschijnlijke wederopstanding van een al begraven ONA

TOGB-ONA 3-3

Het was doodstil in de kleedkamer in de rust van TOGB-ONA. Verslagen zaten de tien overgebleven spelers, na een ongekend zwakke eerste helft bij elkaar. Ze waren volledig overspeeld door een gemakkelijk spelend  en veel schietende tegenstander. Het stond 3-1, maar het had zomaar 7-1 kunnen zijn. Keeper Erik van de L had minstens vier doelrijpe kansen door onwaarschijnlijke reacties onschadelijk gemaakt. En verder ook nog veel reddingen moeten verrichtten. Het was: Staf radeloos, spel redeloos ,ONA reddeloos.

En het was zo goed begonnen. Op een voor ONA begrippen gigantisch groot veld onder een grauwe hemel , op een schitterend maar steriel complex had TOGB de eerste minuten wel een veldoverwicht, maar we zouden, in tegenstelling tot anders, de tegenstanders laten komen en in de verdediging  opvangen. Om daarna of via een counter of door zorgvuldig  middenveldspel ten aanval te trekken.  De eerste de beste aanval was al raak, Jaouad el J gaf een messcherpe pass richting Mark M. Mark spurtte razendsnel de verdediging voorbij en schoot fraai in de verre hoek.  0-1. We waren tien minuten onderweg.

Het leek alsof het team daarna dacht. Nou dat gaat makkelijk, rustig aan maar verder. Dat hadden ze niet moeten doen. TOGB werd volledig baas op het veld. De bal ging  snel van man tot man en de kansen regen zich aaneen. Erik redde ons nog even uit een 1op1 situatie,( Mark speelde de bal veel te zacht terug.) maar een kopbal uit een corner was hem te machtig 1-1. TOGB ging door we kregen de bal een periode lang bijna niet weg en als we hem veroverden volgde er meestal een foute pass.

Het werd steeds treuriger om naar te kijken. Er kwam een vrije trap uit een noodrem situatie. En de bal werd strak over de muur geschoten in de linker bovenhoek. Erik kreeg er de hand nog achter maar kon niet genoeg kracht geven om te voorkomen dat hij via de paal in het doel viel. 2-1.  Even later werd een corner scherp voor het doelgeplaatst. Mike kopte hem weg , maar vanaf randje zestien werd de bal genadeloos hard in het doel gejaagd 3-1.

We speelden een half uur. De verdediging ging over op systeem ” kunst en vliegwerk” En in de chaos  was Erik de enige die gelukkig het hoofd koel hield.  De andere spelers hadden commentaar op alles en iedereen en oogstten een aantal gele kaarten . Gezegd moet worden dat de scheidsrechter niet zijn gelukkigste dag had en wel erg leunde op de TOGB vlagger , die we al van de vorige wedstrijd kenden (Type  als er gevaar dreigt in ieder geval de vlag omhoog steken) Maar de schuld van de ellende lag bij de ONA elf, die tien minuten voor rust ook nog met tien man door moesten , Mark kreeg zijn tweede gele kaart. TOGB was heer en meester. Kwam de bal eens in de voorhoede dan mislukte vrijwel iedere actie.  Er was een positief  punt . ONA haalde de rust met 3-1. Als je het tiental naar de kleedkamer zag sloffen moest je wel een heel optimistisch karakter hebben om te geloven in een ommekeer.

In de rust was het heel stil, zoals ik al beschreef. Theo verving Rogilio S, (was geen schim of schaduw van zichzelf) door A junior Mitch S. (we hadden een complete A bank, prettig voor de nabije toekomst) .  Hij wees er op dat verwijten maken aan elkaar niet helpt, dat het nuttig is om de bal naar iemand met een shirt van dezelfde kleur te plaatsen en dat strijden voor elkaar ons wel eens meer uit onmogelijke situaties geholpen had. Het resultaat was. Er ging weer een team het veld in.

Het was even wennen in de tweede helft. TOGB moest eerst nog een buitenspel goal maken om ONA echt op stoom te krijgen. En toen barstte de echte strijd los. Beide ploegen vielen aan,. Jaouad E schoot tegen de bal na voorbereidend werk van Robin P die harder werkte dan ooit iemand in zijn familie gedaan heeft. Hij was overal. Mitch S paste zich moeiteloos aan. Jaouad el J sterk aan de bal schoot over. Chalid K  knokte zich twaalf slagen in de rondte neutraliseerde gevaar  in de verdediging en stichtte gevaar in de aanval . En die viel ook. Na twintig minuten knalde Jaouad E voor de tweede keer tegen de paal na een goede  actie en de terug kaatsende bal werd door zwager jaouad ingeschoten. 3-2

De aansluitingstreffer was een feit. We hadden nog 25 minuten  om te zwoegen voor meer. TOGB zat intussen niet stil. Gevaarlijke aanvallen volgden . Erik moest na een aantal schoten drie keer de meubelen redden. Een gevaarlijke vrije trap dook hij klemvast uit de hoek. Syl , Mike en Joeri (vandaag als linksback) hadden soms overwerk. Gelukkig toonde Soufian CH zich weer zoals we van hem gewend zijn in de tweede helft en bracht hij wat rust op het middenveld. De gelijkmaker moest en zou vallen en tien minuten voor tijd werd Jaouad E vrijgespeeld en hij schoot van 18 meter nu eens niet op paal of lat maar raak 3-3. 

Het was nog niet klaar. Beide ploegen wilden winnen. Er gebeurde voor beide goals veel. Na een botsing tussen Syl en Erik kwam de bal vrij gelukkig bij een TOGB aanvaller terecht die voor een leeg doel op de  lat mikte. Om wat terug te doen miste Robin een pass van Jaouad die hij als het ware binnen had kunnen blazen.

Het bleef bij 3-3. Een eindstand waar iedereen mee kon leven. De strijders van ONA en dat waren ze in de tweede helft  werden met applaus begroet door onze trouwe steeds maar weer meereizende  aanhang.

Ik hoop dat onze ONA ploeg  na deze  echte paasverrassing, in de gaten heeft , dat er als het zoals in de tweede helft als  TEAM speelt, nog leuke  gebeurtenissen in  het verschiet liggen.

Er reed een blije bus  uit Berkel  Rodenrijs.De wereld was ineens wat minder grauw en grijs.            

JANO