Het zuurste punt in Jaren

Ona - Foreholte 3-3

Foreholte, een van de twee koplopers kwam op bezoek in de Walvisstraat. Een ploeg waar we in een redelijk ver verleden nogal eens moeite hadden. Veel resultaat boekten we er niet. Een club in 1932 opgericht door een aantal dorpsjongens, die voetbalden op een open stuk in het bos. Een enkele boom geen bezwaar in die tijd. De primitieve club groeide uit tot een welvarende vereniging, met veel steun uit de omgeving. Men acteert al een aantal jaren op tweede klasse niveau en is dit seizoen gestart met 9 uit 3. Blakend van zelfvertrouwen kwamen de ploeg de bus uit. Effe ONA vandaag……..

Bij ONA had men wat andere ideeen. Wil je omhoog kunnen kijken dan zijn dit de wedstrijden, sprak trainer Theo. We willen dat. Dus we gaan deze klus grondig aanpakken.

Het geruchtencircuit gaf aan dat Foreholte nogal gemakkelijk scoren en verdedigend weinig weggeven. Het zou een stevig spelende ploeg zijn. Vandaar dat aanvoerder Mike D, onze powerman naar het middenveld doorschoof en Younes B (terecht een beetje teleurgesteld) op de bank begon. Het leek verstandig om eerst de kat uit de boom te kijken en daarna compact spelend de aanspeellijnen te blokkeren en bij balbezit de kracht en snelheid van onze aanval te benutten.

Na het eerste fluitsignaal van de onopvallend, dus voortreffelijk, leidende scheidsrechter, bleek dat de ploeg de opdrachten wat al te letterlijk opgevat had. Men keek de kat wel uit de boom, maar vergat te voetballen. Het spel was traag, de passing slordig en de passie zoek. Het spel kabbelde wat op en neer en Foreholte was baas. De concentratie ontbrak bij ONA en wat je kon verwachten gebeurde. Een foute pass. Een snelle spits die de centrumverdedigers te snel af was, een plotselinge verschijning in de zestien, een slim schot en het was 0-1. We speelden tien minuten. Dat beloofde wat.

En er gebeurde wat.

Niet wat Foreholte dacht, maar een snelle machtsovername. ONA nam het spel in handen en aanval op aanval volgde. De keeper van Foreholte had handen en voeten (en een portie geluk!) nodig om overeind te blijven.

Mo F zette de lijnen uit, Mark M gebruikte zijn snelheid, Jef V, Georgio P en Anouar Ch veroverden bal na bal en stichtten gevaar voor de goal. De beide backs Chalid K, de avontuurlijke en Mike Z, de degelijke, stuwden waar mogelijk. Revo J en Joeri T. verstuurden fraaie lange passes en als het mis dreigde te gaan was de bal voor powerhouse Mike.

Rond Erik werd het rustig tot aan de rust.

We noteerde schoten van Mo, Mark, Geogio en Anouar. Er moesten doelpunten vallen. In de 31ste minuut kwam een door Revo gegeven diepte pass bij Jef V. Hij gooide de bal in de doelmond en Mo maakte met een onwaarschijnlijke mooie omhaal de gelijkmaker. 1n de 33ste minuut stoomde Chalid op langs de lijn en gaf een harde voorzet die, via Mark, Anouar (op wie geen maat stond deze middag) bereikte. Een droog schot en het wedstrijdbeeld was ook in punten omgedraaid 2-1. ONA bleef tot aan de rust superieur.

In de rust was het rustig in de kleedkamer. Jan T plakte de beschadigde vingers van Jef aan elkaar. Theo zette de puntjes op de i en verving Mark door Soufian Ch (terug van weggeweest). Anouar schoof door en Georgio ging weer rechtermiddenvelder spelen.

In de tweede helft was het ONA wat de klok sloeg. Foreholte spartelde wat tegen, maar het mocht geen naam hebben. Er ontstonden meerdere gevaarlijke situatie voor de vijandelijke goal. Jef werd vervangen door Jaouad el J die gedreven inviel. Maar de keeper bleef baas. Tot Anouar, door Mike gelanceerd, richting goal stormde, de bal met het hoofd controleerde en in volle ren met een daverend schot het net in de rechter benedenhoek geselde. 3-1. Echt een wereldgoal!

De wedstrijd leek gedaan. Het was wachten op meer goals in de laatst 20 minuten. Het bleef nog even goed gaan. Maar ONA  werd ineens weer slordiger en matter. Ik denk dat de geesten uit het oerbos van Voorhout met de bus meegereisd waren en net op tijd nieuwe kracht inbliezen in de moegestreden lichamen van de gasten. Foreholte nam het spel weer over. De twee invallers die in het veld kwam maakten de ploeg zeker niet zwakker. Er werden corners geforceerd.

Een inschattingsfout van Joeri werd afgestraft door de ingevallen spits en het was 3-2. Foreholte rook resultaat. Een corner werd door de lat gekeerd, een corner werd naast gekeken en uiteindelijk werd na een corner uit een onmogelijke hoek raak geschoten. 3-3. Het was een goal die niet gemaakt had mogen worden, zeiden de deskundigen aan de kant. Younes, die op de bank niet zijn fijnste middag beleefde is nog even in het veld gekomen voor de geblesseerde Georgio.

Alles leek voorbij tot 1 minuut voor tijd Jaouad el J en Mo zich door de verdediging worstelden en vrij op het doel af gingen. De keeper (hij weer!) keerde het schot van Mo, de bal sprong in de baan van de aanstormende Jaouad, die te veel vaart had om de bal nog te kunnen controleren. De bal werd over het lege doel getikt. De treurnis was een feit. Het bleef 3-3.

Een zuur gelijkspel. Een zuur punt. Een pizzaparty met lange tanden. Een dure les. ”De overwinning wordt pas gevierd na het laatste fluitsignaal”. Hebben we notabene van Duitsland gewonnen Zaterdag en worden ons op een Duitse manier twee punten ontroofd.

HVV uit wordt ook geen schoolreisje vrees ik en de wedstrijd tegen Donk, dinsdag aanstaande voor de Rijnmond Cup (komt allen aanmoedigen!), geen warming up.

Maar je weet nooit. Laten we maar positief blijven.

JANO.