Een wedstrijd om te huilen

ONA-Altior 1-1

Een voetballer uit Langeraar

Vond schoppen geven niet echt naar

Maar schoppen krijgen heel wat minder

Dat deed hem pijn en gaf veel hinder.

Hij huilde alles bij elkaar.

'T is raar. Maar 't kan bij Langeraar.

Een zonovergoten grasveld, hobbelig, vol losse polletjes. Zo'n veld waarop je de hond niet uit wilt laten, omdat je bang bent voor verwondingen aan zijn poten. ONS veld, waarvoor we huur moeten betalen, terwijl we gevarengeld zouden moeten krijgen. Strijdtoneel waarop de zon het enige positieve element bleek te zijn. Onmachtige elftallen, onder leiding van een goedwillende scheidsrechter, die moeite had met een wedstrijd waar geweld en gedraaf de boventoon voerden.

ONA, heeft nog steeds grote personele problemen, maar was vast van plan om het positieve resultaat van vorige week een goed vervolg te geven. Het zeer productieve Langeraar, hoger op de ranglijst, wilde de uitglijder tegen Laakkwartier, ten koste van ONA wegpoetsen. We zouden van het begin af aan druk zetten het veld compact houden, de tegenstander te dwingen tot het spelen van de lange bal en proberen ons technisch overwicht uit te nutten door te gaan combineren. Langeraar bleek veel lange dorpelingen te hebben en het zou zaak zijn geen nodeloze vrije trappen te veroorzaken op het middenveld.

Zoals zo vaak was zat er licht tussen de plannen en de uitvoering. De formatie die het veld in ging was nagenoeg dezelfde als vorige week. Trainer Theo, had met pijn in het hart, een van de uitblinkers in die wedstrijd Zacharia B op de bank gezet, omdat hij perse met drie spitsen wilde spelen en in Robin P, de zaterdag hulp in bange dagen, nu met een goede spelerspas, een goede centrumspits had.

ONA begon inderdaad fel en een combinatie tussen Jaouad el J, Georgio P en Jeffrey V leverde een kans op voor de goed in de combinatie spelende Jef, maar de keeper stopte de bal.

Het werden een rommelige eerste twintig minuten.

Het veld bleef te groot omdat de verdediging de strijd met de snelle grote mannen met wat te grote voorzichtigheid aanging en daardoor het veld veel te groot werd. Serieuze kansen kreeg Altior niet, maar we kregen te veel vrije trappen tegen, (de scheids reageerde wat te gemakkelijk op de met gruwelijke kreten te begeleide valpartijen van Altior spelers).

ONA wilde te haastig voor de goal komen en dat leidde tot nogal wat slordigheden. De mannen creeerden wel kansen. Een Mark M - Jaouad combinatie leverde een 100% kans op voor (de hard werkende en gedreven spelende) Georgio, maar hij trof de keeper.

Jaouad bekroonde een fraaie actie met een scherp tot corner verwerkt schot. Even later viel de mooiste actie van de wedstrijd. Mike D, rots in de branding ook weer vanmiddag, speelde de min of meer in de dekking staande Robin aan. Robin schermde de bal goed of en in de draai gaf hij een geniale steekbal door de defensie naar Mark, die de bal even fraai meenam en koel scoorde. 1-0 en gezien het wedstrijd beeld verdiend. Er was een waslaag rond de zon gekomen en de lag ok over de rest van de eerste helft. Het spel werd harder en de stemming onvriendelijker.

Veel vrije trappen en een paar schoten uit het niets die Erik kundig stopte. Vijf minuten voor rust schopte de aanvoerde van Altior zich een weg richting doel. Hij werd gestuit, sloeg van zich af en Robin dacht, ik doe ook even mee. Er ontstond een opstootje, dat eindigde met een huilende en kermende Altior speler, die een koekje van eigen deeg had gekregen. Het slachtoffer kan na getroost te zijn weer aan het spel deelnemen. Het liep met een sisser af.

Voor rust noteerden we nog schoten van Robin (hard werkend) over de goal en van Georgio voorlangs. En nog een kans van Altior dit keer uit een echte aanval.

In de rust verstandige, rust brengende, woorden.

Na rust werd het spel in eerste instantie nog rommeliger. Altior trok wat meer ten aanval. ONA bleef slordig en maakte veel inspeelfouten. Bij een snelle uitval liep een van de spitsen de zestien in. De tot nu toe als een man spelende jonge Didier K, probeerde de bal weg te glijden. De spits ging gretig liggen en kreeg een verdiende penalty. Erik en de schutter van Altior hadden verschillende gedachten over de richting van het schot Erik dook naar links en het schot ging naar rechts 1-1. Ongelukkig. Een te gretige verdedigingsactie.

Theo wilde wat meer voetballende actie en bracht Zacharia in de ploeg. Mike zakte een positie terug en Didier maakte plaats voor hem. Het voetbal werd aan ONA kant iets beter. Zacha bracht meer rust in het spel en er ontstonden meer kansen. Robin werd een paar maal vrijgespeeld maar had de scheidsrechter niet mee. Een hard het strafschopgebied in geschoten bal werd bijna klemvast uit de lucht geplukt door een verdediger. Een loepzuivere penalty. De leidsman keek tegen de zon in en zag het niet.

Mark werd een paar maal tegen de grond gelopen zonder bestraffing. Ook zon? Hij werd ter eigen bescherming vervangen door Nino van O. De verdediging met de beheerst spelende Revo (kreeg een volkomen onterechte gele kaart) en een defensief sterke Maik (had het moeilijk tegen de snelle schoppertjes op de rechter vleugel en een rustig de verdediging leidende Richard K, kwam niet echt meer in gevaar. Waar het nodig was, was Erik. Er ontstond nog eenmaal rumoer toen Robin tijdens een snelle actie in de zestien twee naar de grond gehaald werd. Natuurlijk geen strafschop.

De scheidsrechter vond een gelijkspel prima. En alles bij elkaar ziende was dat terecht. Deze treurige vertoning verdiende geen winnaar. Hij floot af.

Een punt gewonnen? Of twee verloren? De toekomst zal het leren. Als er niet snel wat aan het veld gedaan wordt, worden de komende thuiswedstrijden geen pleziertje.

Maar ja, laten we reeel zijn.

Honderdjarigen hebben in deze maatschappij weinig te vertellen. Ze krijgen bloemen van de burgemeester op hun verjaardag en geen veld.

Dinsdag naar 's-Gravezande (ja de hoofdklasser) voor de beker.

Met de bus.

We spelen op veld VIER.

Wedden dat het beter is dan ons hoofdveld.

Tot daar.

JANO