Niet verdiend, maar ook niet echt onverdiend

ONA-Laakkwartier 1-1



De voorbereiding voor de wedstrijd, ging van de buitenkant, de kleding, naar de binnenkant, de wedstrijd. Laakkwartier werd gezien als een voetballende ploeg met snelle technisch vaardige spitsen en een stugge verdediging. Hun voetballend middenveld was de uitdaging voor onze middenvelders. Geen ruimte geven was de hoofdopdracht voor de verdedigers. Onze balvaste spitsen, ditmaal Soufian Ch en Jaouad el J, zouden bij balbezit snel aangespeeld worden. Het aanvalsspel moest zich rond hen afspelen.

ONA startte net als vorige week weer een beetje slapjes. Laakkwartier kwam veel feller uit de starblokken. De ploeg was niet alleen technisch goed, maar ook wat steviger in aanpak verdedigend en aanvallend. Ze wonnen het meerendeel van de duels en veroverden in de eerste tien minuten ook veel tweede ballen. Het werd snel gevaarlijk voor Erik vd L, niet geheel okselfris aan de wedstrijd begonnen, maar verdedigend degelijk (alleen zijn uittrappen misten vaak lengte en zuiverheid).

Na vijf minuten was het al mis. Twee schoten, een corner en weer een snelle aanval. De spits neemt de bal met de arm mee (vanuit de positie van de scheids niet waarneembaar) en scoort genadeloos. 0-1

Het geschrokken ONA probeert onmiddellijk wat terug te doen. Georgio P lost een hard (maar knap gestopt) schot. En een Joeri T, Zacharia B, Jaouad (bij tijd en wijle weer erg dribbelig vandaag) combinatie levert een scherp schot op. ONA neemt het spel over en we zitten de rest van de eerste helft min of meer te wachten op de gelijkmaker. Georgio P wordt bij een aanval vol op de voet geraakt en loopt even te hinken. Later krijgt hij weer een aanslag te verduren. Hij heeft een therapeutisch bezoek aan de kleedkamer met Jan T nodig. ONA speelt een poosje virtueel met tien man, maar blijft drukken. Jammer dat het aardige breiwerk dat soms op de mat gelegd wordt, vaak niet afgemaakt wordt met schoten (het volmaakte blijkt weer de vijand van het goede te zijn).

Niet dat er geen kansen komen. Soufian (uitstekend spelend vandaag) ziet een vrije trap via een toevallig aanwezig hoofd over gaan. Jef kopt naast en mist een dieptepass met een teenlengte. Jaouad kopt na een schitterende actie van Zacharia en Souf keihard in... maar de keeper weet met een katachtige reflex de bal via de binnenkant paal met een wonderlijke curve weg te werken.

Zacharia schiet, na een corner, een terugspringende bal hard en zuiver in. Uit het niets komt de nummer 5 (een man die uitdelen en ontvangen kon, de ijverigste speler van het veld ) nog in de baan van het schot vliegen.

Laakkwartier countert en Joeri moet aan de noodrem trekken. De vrije trap gaat naast. Anouar Ch en Mike Z hebben de handen vol aan hun kwikzilverachtige tegenstanders maar houden hen binnen de perken. Mike, Joeri en Revo moeten heuse gevechten leveren tegen het aanvalscentrum van de tegenstander. Ze moeten wel eens iets toestaan maar blijven goed overeind.

Redelijk optimistisch wordt tijdens de rust de tweede helft besproken. Hij moet toch een keer vallen, die verdiende goal van ons.

Wat er na rust gebeurde had niemand verwacht maar het tekent de veerkracht van Laakkwartier. ONA mocht nog even buitenspelen en liet enkele totaalaanvallen zien. Daarna nam Laakkwartier de regie weer over. We kwamen er niet meer door. En werden afgetroefd. Trainer Theo moest wat doen.

Revo (degelijk en scherp spelend) werd rechtsback en de lachende joker Anouar werd weer eens bij de aanval ingezet. Quinten van S kwam erin, nu als rechtshalf (deed ie aardig). Het werd 4-3-3 spelen. Georgio ging. ONA kwam er nog steeds niet doorheen. Erger was dat een tweede goal van Laakkwartier meer voor de hand lag dan de gelijkmaker van ONA.

Theo ging va-banque spelen en schoof aanvoerder Mike (onze sterkste kopper) door en ging achterin één op één spelen. We kwamen wat vaker voor de goal, maar de tegenstander uiteraard ook. De laatste hoop werd in handen gelegd bij onze verreweg jongste speler uit de selectie Mike S (net effe 17). Zijn goede schot moest het dan maar doen. Zacharia (creatief en scherp vandaag) ging voor hem.

En waarachtig het lukte.

Na een paar zenuwslopende momenten voor onze goal (veroorzaakt door slordigheden), kopte Mike een bal door. Via de broertjes CH kwam hij bij Mitch, die ijzig zuiver in de uiterste benedenhoek scoorde. Als hij nu niet gaat afvallen weet ik het niet meer. De velden zijn wit om te oogsten.

Laakkwartier viel met handen voeten en soms verbaal geweld aan. ONA loerde op nog een gelukje. Het einde kwam met 1-1. De scheids Jung loste twee incidentjes op. Niet zwaaien met kaarten, maar, zoals het past bij zijn beroemde familienaam, wijs.

Gezegd moet worden dat zijn tolerante manier van fluiten niet altijd even positief beoordeeld werd aan de kant. Dat was afhankelijk van het bijhorend deel van toeschouwers.

Het maakte het best vermakelijk aan de lijn. De stemming na afloop leed er niet onder. De bus vertrok veel later dan de chauffeur ooit verwacht had.

Vriend en vijand waren het er over eens. De 1-1 was een goede uitslag van een spannende wedstrijd.

Zou het misschien mogelijk zijn om volgende week weer eens voor drie punten te gaan?

Je weet het nooit in deze leuke poule.
We zullen zien.
JANO