Cookie beleid vv Ona

De website van vv Ona is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Het degradatiespook blijft voorlopig in Stompwijk wonen

Het degradatiespook blijft voorlopig in Stompwijk wonen

Stompwijk'92 (zon)

1 - 3

ONA 1 (zon)

Competitie

2e klasse C

Datum

17 februari 2019 14:00

Accommodatie

Onbekend

STOMPWIJK-ONA 1-3

Twee elftallen in de voorjaarszon op een zonovergoten kunstgrastapijt. Een degradatiespook. Een solist met een fluit. En twee vendelzwaaiers. De entourage van een Zondagstreffen in De polder achter Leiden.

De bus voerde het ONA team, zoals altijd begeleid door de harde kern van de club, naar een uit de kluiten gewassen accommodatie compleet met sportzaal. Het nog steeds gehavende ONA (6 basisspelers ontbraken) stond voor een zware taak, er moesten punten gepakt worden.

Gelukkig is het nu spelend team de laatst moeilijke weken steeds meer een enthousiaste vechtmachine geworden, waarin men bereid is om voor elkaar te werken. Trainer Theo had spits Robin P bereid gevonden om zijn Zaterdagse hobbyteam voor even te verlaten om het spitsenprobleem te verminderen. Mark M, die gekozen had voor het spelen in twee, kwam ook terug en met Jaouad el J als motor zouden we zelfs met drie spitsen gaan spelen was het plan.

De scheidsrechter van dienst, al vele jaren meefluitend in het orkest van de KNVB, had andere ideeën. De creatieve niet reglementaire spelerspas van Robin P (tot nu toe wel getolereerd op zaterdag) was niet geldig en de familie Plomp werd beroofd van de topattractie van hun wekelijks ONA uitje.

De scheids had zijn eerste solo optreden al voor de wedstrijd al gehad, maar Theo moest een list bedenken. Het werden dus twee spitsen, met Zacharia B er dienend achter en een tot het bot gemotiveerde ploeg in het veld.

Stompwijk speelde zoals verwacht. Een gesloten verdediging en gokken op de counter. ONA begon met druk naar voren zoals altijd maar hield de verdediging gesloten.

Het begin was voor ONA. Het cornerfestival startte met twee corners achter elkaar. We kregen er totaal twintig deze wedstrijd! Er werd goed gecombineerd. Het betere spel werd snel gehonoreerd. Zacharia kreeg een in de verdediging opgepikte bal plaatste breed naar de snelheid makende Mark, die zijn verdediger uitspeelde en een harde voorzet gaf op Jaouad, die hard en zuiver inschoot... 0—1.

Een meer dan welkome goal.

ONA bleef aanvallen en de ruimte zoeken. De wedstrijd werd nogal fysiek. Het moet gezegd worden dat de scheidsrechter niet kinderachtig was op dit punt. Hij liet veel gaan. Maar hij moest en zou zijn solomomenten hebben. Zo gaf hij in 30 seconden twee gele kaarten ONA wegens commentaar op de leiding. We wisten weer dat hij floot en minder scherp was op trappen dan op woord en gebaar.

ONA bleef de eerste 25 minuten sterker. Georgio sterk spelend vandaag was bij vele acties betrokken en loste tweemaal een hard schot. Jaouad en Zacharia raakten de paal. Aanvoerder Mike D buffelde en smoorde de aanvalsplannen van Stompwijk in de kiem. Even dreigde ONA de greep op de wedstrijd te verliezen. Gelukkig bleek het koppel Richard K en Didier K in het midden knap overeind en hadden Revo en Maik Z snelheid genoeg om de hardlopers op de vleugels van Stompwijk onder controle te houden.

Waar het nodig was, was Erik v.d. L foutloos spelend op zijn post. Het werd wat gemakkelijker de druk te weerstaan toen Jaouad (de beste man van het veld vandaag) goed voorbereidend werk van Jeffry V (een cruciale verdedigend actie van een solide middenvelder) en Zacha en Mark op (het moment supreme ook in scoringspositie) bekroonde met een vlijmscherp schot van links... 0-2.

Echt gevaarlijk werd het niet. De tegenstander had onvoldoend technisch en tactisch vermogen. De rust kwam met 0-2 en eigenlijk dachten we dat we de wedstrijd wel in de zak hadden. In de rust werd gehamerd op discipline en vooral zwijgen
tegen de scheidsrechter.

Het begin van de tweede helft was rustig. ONA wat sterker. Stompwijk ijverig. Toen dacht de scheidsrechter: Het wordt saai als de match zo doorgaat en zette de fluit aan de lippen voor zijn derde solooptreden. Hij opende met de serenade voor fluit en gele kaart als een eerbetoon aan aanvoerder Mike en ging door met het finale geel voor Zacharia, die net zo verbaasd was als iedereen op het veld, toen hij van het podium liep. En we stonden net als vorige week weer met tien man in het veld.

Zou de KNVB de pik op ons hebben. Of zouden de arbitrage gevraagd hebben de overlevingskracht van een honderd jarige te testen.?

We weten het niet, maar het liep gelukkig goed af. De laatste 35 minuten van de match blijft ONA de baas op het veld. Stompwijk drong wel wat meer aan, maar Mark (die een goal verdiend had) en Jaouad die er van afstand nog eentje maakte, flitsten keer op keer door de verdediging.

Nino kwam voor Jaouad. Een applaus wissel. Stompwijk kreeg zijn eretreffer en de punten zaten in de tas. De scheids was tevreden en floot af. Eindstand 1-3.

De stemming in de bus was op de thuisreis goed. De aandelen Heineken zullen wel weer omhoog gaan na vandaag. Het is wel te hopen dat het op het gezondheids- en schorsingsfront een beetje onze kant op gaat vallen. Anders brokkelt dit vechtersteam ook weer af.

Vandaag was het goed en dat is belangrijk voor de toekomst.

Maar niet te veel spoken zien even.

JANO.
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!