De saamhorigheid en vechtlust waren er weer. Nu de punten nog!

Teylingen-ONA 2-0

De bustocht van ONA van selectie en trouwe volgers naar Sassenheim verliep rustig over zonnige wegen. Er heerste een matig optimisme aan boord. Natuurlijk , er waren veel dragende spelers afwezig, maar het basiselftal van vandaag zag er niet slecht uit.

Doelpunten maken zou niet gemakkelijk zijn met een team met veel verdedigers en middenvelders en maar een echte aanvaller, maar we hadden een sterke keeper en een team dat de mouwen op kan stropen.

De voorwaarden voor een echte wedstrijd waren aanwezig. Een zeer goed kunstgras veld, met een prachtige wolkenhemel erboven, waar zonnestralen doorheen speelden, warmte en weinig wind. En het werd een echte wedstrijd. Teylingen, een ploeg met een snelle balvaardige aanval als sterkste troef, een redelijk middenveld en een verdediging als zwakste punt, begon vanaf het eerste fluitsignaal met aanvallen. De verdediging met Joeri T en Richard K in het centrum en Quinten van S en Maik Z aan de zijkanten had het even zwaar. Vooral Quinten had even moeite om zijn draai te vinden tegen zijn snelle sterke en technisch bekwame tegenstander, maar hij vocht zich in de wedstrijd en deed het later prima.

Er kwamen wat halve kansen, maar Erik van de L toonde zich weer de betrouwbare keeper van altijd. Ons middenveld met aanvoerder Mike D aan het hoofd (hij verloor geen enkel kopduel) zette druk waar mogelijk en veroverde veel tweede ballen. Nino van O,
debutant in de basis, bleek voor de duvel niet bang en verrichtte aanvallend en vooral ook verdedigend goed werk. Zacharia B en Georgio P, die een zware week achter de rug hadden, lieten dit in het veld niet merken en buffelden waar het moest. De spitsen Jaouad el J en Jeffrey V, zorgden voor gevaar voor de goal. Jaouad zaaide paniek met zijn dribbels, maar werd onvoldoende in bescherming genomen tegen aanslagen, door de referee.

Het spel golfde voor rust op en neer. Er was strijd overal op het veld. Slordigheden werden met ijver gecorrigeerd. Teylingen kreeg kansen uit diepteballen op de snelle spitsen. Maar Erik van de L was de betrouwbare sluitpost. Als er echt een doorkwam was hij paraat. Hij pakte twee afstandsschoten en twee keer voorkwam hij ellende door snel uit de goal te komen. 10 minuten voor rust moest hij echter zwichten voor een schot van dichtbij, maar Roy de grens had de vlag terecht !?! opgestoken. De scheids die dichtbij was ging met hem mee.

In onze aanval werd vlot gecombineerd er kwamen kansen. Zacharia en Jaouad frommelden de bal door de verdediging en de geklopte keeper zag de bal via zijn wanhopig uitgestoken arm over de lijn uit het doel rollen. Een wondertje. Jeffrey schoot nog over en naast en Jaouad werd tweemaal gepakt binnen de 16. De scheids aarzelde en besloot geen strafschop te geven.

Met een technisch overwicht voor ONA kwam de rust. Met 0-0. Dat was hoopgevender dan we in de bus gedacht hadden. Er waren kansen en de scheids zou toch weel een keer in ons voordeel fluiten in de tweede helft. Dat dachten we. Helaas ging het wat anders.

In de rust werd de puntjes door trainer Theo nog even op de i gezet. Iedereen was vol zelfvertrouwen. In de tweede helft moest het maar gebeuren.

In de kleedkamer van de buren was er hetzelfde gezegd kennelijk want Teylingen trok fel ten aanval. We kwamen een tiental minuten onder druk te staan maar vochten ons er weer onderuit. En toen werd de scheidsrechter overvallen door een aanval van gezichtsbedrog. Er werd een dieptebal de ruimte in gespeeld, niet te halen voor de spits die met Joeri aan zijn zijde de bal achterna sprintte. Erik had de bal al in zijn veilige handen toen de spits de 16 meter in duikelde. Hij zag het geel van de
scheids en riep (denkend dat hij een kaart zou krijgen) ”er was niets aan de hand scheidsrechter.”

Maar de kaart was de tweede vandaag voor de stomverbaasde Joeri. En zo besliste de scheids in feite de wedstrijd in het nadeel van ONA. Hij was de enige op het veld die deze waarneming deed. Treurig voor hem, voor ons, voor de wedstrijd.

Revo kwam voor Nino (hij speelde een goede wedstrijd ) om Joeri te vervangen. Teylingen werd uiteraard sterker, al kwam ONA er soms nog aardige uit. In de 67 ste minuut kwam Chris L uit de mottenballen, liep zich warm en werd als ervaren oorlogsmaker het veld ingestuurd voor de uitgespeelde Zacharia. Twee minuten in het veld werd hij getackeld en de kreet waarmee hij ter aarde stortte werd in de wijde omtrek gehoord. De scheids zag er niets in uiteraard (het kan zomaar zijn dat hij in geval gelijk had!?.)

Er kwam nog een afstandsschot van Jeffrey. Net niet zuiver genoeg.

En kort daana was het ineens gebeurd. Richard werd door zijn eigen verdedigers in de problemen gebracht. Hij verspeelde de bal en beging een overtreding randje 16. De vrije trap werd fraai over de muur gekruld. Erik zag de bal pas toen hij twee meter van het doel was. Er was geen redden aan. 1-0.

Even later viel de tweede na een ongelukkige pass op het middenveld. Yassin kwam nog voor Quinten, Jaouad schoot tegen de paal en het eindsignaal kwam met 2-0.

Een ongelukkige nederlaag.

Niet verdiend, na de ongelukkige beslissing van de scheidsrechter, die het ook niet zo bedoeld zal hebben. Soms is het overigens niet gek om eens een keer te luisteren als spelers van beide partijen het oneens zijn met een beslissing. Het zou je gezag vergroten, denk ik. Maar ik ben maar een stukjes schrijver.

De busreis naar huis was niet treurig. Iedereen had een echte wedstrijd gezien en was vol lof over de strijdlust. Het is zoals Theo zei. “De saamhorigheid en de vechtlust waren er weer. Nu de punten nog.

Als de botten en de spieren van de spitsen nu een beetje snel willen helen komen ze echt wel.
Tegen ROAC volgende week?
We hebben nog een appeltje met hen te schillen.
JANO