De kracht van samen!

Excelsior'20 - ONA 0-1

De trainers hadden in hun wijsheid besloten de 18 beschikbare selectiespelers allemaal mee te nemen naar de belangrijke ontmoeting in Schiedam tegen Excelsior'20. Het tweede speelde niet, dus het was mogelijk.

Chauffeur Marco kwam met een verrassing. Een dubbeldekker met luxe trekjes. Een gezondheidsbus bleek later, toen we in de buurt van het sportpark kwamen. Nog steeds maakte de brug van de A20 het onmogelijk met een bus dichtbij de accommodatie te komen. Dus het hele gezelschap maakte een fikse wandeling naar een "sportpark" wat zijn naam verdiende. Prachtig in het geboomte gelegen. Een romantisch cricket paviljoen en een functioneel voetbalhome. Weidse velden en een romantische tribune.

Een club waar je oud kunt worden. Alles is geregeld als je de reclameborden ziet. De orthodontie zorgt voor goed gebitsonderhoud, Eetgelegenheid Smulvaardig en de Plus voor de inwendige mens. Drank als het matig of heel goed gaat. En uiteindelijk zorgt uitvaartverzorging Frederiks er voor, dat er geen rommel achterblijft. Excelsior van de wieg tot het graf.

De wedstrijd. Excelsior'20. Een mix van jong en oud. Snelle ijverige voorhoede spelers en een verdediging die niet veel weggaf en stevig ingrijpen niet schuwde, een degelijk collectief.

En ONA (EEN ECHT TEAM). Een voorhoede, met de frivole, gevaarlijke Jaouad el J, de ervaren teamspeler Mo F en de onberekenbare supersnelle Mark M, die in principe altijd scoort, een middenlinie, met power, Jef V, een altijd doorgaande werker met een zeer goede trap, Revelinio, een technische strijder, die soms het randje zoekt, en Anouar Ch, mix van een snelle technisch vaardige verdediger, aanvaller en middenvelder en een verdediging, Maik Z, elegant, slim en vasthoudend.

Mike D, kopsterk, niet te passeren, een rots in de branding (aanvoerder), Joeri T altijd rustig, goed spelinzicht, goede lange bal, bekeken slot op de deur, en nog Khalid K, een wonder van snelheid en techniek, bestrijkt als het moet de hele rechterkant van het veld en geeft nooit op.

En daarachter, het sluitstuk van het team, keeper Erik van de L, geweldige reflexen, briljant op de lijn, goed voor zijn doel.

Het werd een heerlijke wedstrijd. Onder leiding van een door vriend en vijand geprezen, goede, niet kinderachtige scheidsrechter. De scheids zorgde voor de quote van de dag: "Het ging allemaal zo snel en er waren zoveel wisselende situaties, dat ik niet eens tijd had om kaarten te trekken." Dat bleek meteen al. Na drie minuten een stevige botsing van Mark en de linksback in de 16. Gewoon een vrije trap. En dat bleef de hele match door zo. Er vielen in deze bij tijd en wijle soms stevige wedstrijd geen kaarten (hulde). En het bleef sportief.

In de eerste helft was ONA het meest aan de bal. Het aanvalsspel was gevarieerd. De voorhoede werd goed gevoed door het middenveld en vaak werd er tijdens een aanval van kant gewisseld. Mark en Jaouad kwamen vaak aan de bal. De voorzetten waren helaas weinig scherp en Mo kon zich een paar maal niet goed genoeg uit de dekking bevrijden om echt gevaarlijk te worden.

De verdediging van Excelsior speelde degelijk met als motto: "Het hoeft niet fraai, als het maar effectief is." Na een kwartier kwam Excelsior tot het eerste schot en de situatie oogde gevaarlijk. De bal ging voorlangs. ONA kwam te weinig tot schieten omdat men soms te lang door combineerde en te slordig was. Maar er bleef gedurende de hele eerste helft druk. Jaouad lobde over en Mark miste na, een combinatie met Jeffry, Anouar en Mo een goede kans van dichtbij.

Opvallend was, dat de situatie voor goal van Excelsior gevaarlijker werd als Khalid zich met de aanvallen bemoeide. Hij creëerde ruimte. Mark kon een paar maal gevaarlijk worden. Tot resultaat leidde het niet. Plotseling was er weer even gevaar voor Erik, doordat Jaouad een nonchalante pass terug gaf die onderschept werd door de snelle rechtsbuiten. Erik loste het kundig op. Globaal kun je van de eerste helft zeggen, dat ONA beter speelde maar dat Excelsior bij de spaarzame kansen, wat dreigender was. Revelinio kon voor rust nog een schot lossen en dat was het voor de eerste helft.

In de tweede helft werd het direct duidelijk dat ONA meer wilde dan een punt. Excelsior trapte af. Maik onderschepte de bal, via Revo en Jef komt de bal bij Mo, die zich fraai vrijmaakt maar Jaouad net niet kan bereiken. ONA zet Excelsior vast op eigen helft en de ene corner volgt op de andere. Met chaotische situaties voor het Excelsior doel.

De keeper blijft nog even baas. Mo speelt Mark vrij, maar die ziet Anouar er beter voorstaan maar bereikt hem niet. Khalid komt na een rush voor de goal maar wordt afgestopt, corner. Mike kopt over. Corner. Mark schiet naast... een plotseling ver schot met stuit, Erik redt met moeite. Slechts een klein intermezzo. ONA drukt door. Jef schiet net naast. Jaouad net over.

Het valt op dat de keeper redelijk ver voor zij doel opereert. Mo schiet van ver, maar kan de bal onvoldoende liften. Jef schiet tegen de keeper op. De bal stuit terug en Khalid (ja hij weer, hij was overal waar het nuttig was vandaag) krijgt de bal net niet over de lijn. Aanval op aanval volgt.

Tot de 70 ste minuut. Er komt via Anouar een bal bij Jaouad. Een briljante lob volgt die net tussen de lat en de wanhopig zwaaiende keeperhand in het net beland 0-1. Eindelijk!!

Even neemt ONA gas terug en Excelsior denkt: "Zou het nog kunnen." Het forceert een corner en Erik moet hoog boven de aanstormende "hopende hopelozen" de bal pakken. We hadden zoals gezegd, zeven mensen op de bank voor drie plaatsen. De vakantieganger Robin P (zijn tijd komt wellicht nog wel), de stille werker Nahim, de technische speelse Moestafa, de bescheiden bikkelaar Yassin, het knokkertje Ihab, de rustig voortgroeiende Didier en Senna, de reservekeeper, die na zijn winnende redding met zweefduik van Donderdag, een grote glimlach op zijn gezicht gebeiteld heeft zitten.

De trainers grijpen in, Jaouad krijgt zijn applauswissel en Ihab H gaat de verdediging versterken. Vijf minuten voor tijd komt ook Didier K nog voor de met kuitkramp tobbende Anouar. De Excelsiorploeg moet het hoofd buigen. En de winst is binnen. 0-1. Genoeg voor drie punten. Een groot compliment voor onze ploeg. Deze tegenstander was niet kinderachtig. Het goede in het spel vandaag was, dat iedereen in zijn taak bleef spelen. De posities waren steeds goed bezet. En we hebben deze goede tegenstander niet veel kansen gegund.

De lof voor het team was groot. Rob P,(u weet wel, de vader van...) wilde graag de tas van de ziekige aanvoerder Mike (die er overigens na de wedstrijd een stuk beter uitzag dan er voor. Het begin van een actie "Voetballen tegen verkoudheid"?), dragen. Je zult maar zo’n fan hebben.

De busreis naar het ONA huis was gezellig. En het was nog lang rumoerig in de korte Akkeren. Twaalf punten uit vijf wedstrijden!!

Maar even van genieten.

Volgende week is nog ver.

JANO.