‘ t kon wel niet kenne, maar ‘t most maar motte.

PVCV-ONA 1-3

Veel redenen tot optimisme waren er niet in de aanloop naar de uitwedstrijd voor ONA tegen PVCV uit Vleuten

Vier achtereenvolgende nederlagen hadden nogal wat impact gehad. Het verlies tegen Donk en Antibarbari bracht de voorsprong in de competitie terug van 9 naar 3 punten en de twee dikke nederlagen in de voorbereiding tegen Alphen en TAC waren geen steuntje voor het zelfvertrouwen. Een handje blessures en problemen met werk en kroost droegen ook niet bij aan drukte op de training. En de voorbereiding naar de wedstrijd tegen PVCV liep dus behoorlijk mank. Als ik dan ook nog aan de laatste ontmoeting tegen PVCV dacht (een uiterst gelukkig gelijkspel na een 3-1 achterstand), bleven er weinig optimistische gevoelens over.

Maar de wedstrijd moest nog beginnen en wie weet wat er allemaal kon gebeuren. Voor uw verslaggever was het minder vervelend dan het toch wel was dat hij niet mee kon reizen naar Vleuten, omdat hij voor een poosje huisman en mantelzorger mag zijn. Behalve het eetbare bruidsboeket die ruim vijftig jaar geleden ons huwelijk kleurde is er niets dat ik met dat dorp heb. 

Dat er toch een verslag is hebt U te danken aan geheime deskundige, betrouwbare, wel ingelichte bronnen, die ik, zoals jullie wel zullen begrijpen, niet bekend kan maken.

Het wedstrijd plan was eenvoudig, speel als een team, benut ruimtes als die er zijn, speel in je taak en pass zuiver. Maak het niet te moeilijk en herstel elkaars fouten. Probeer het middenveld middenrif te laten zijn, waar de aanval kan beginnen en de verdediging gesteund wordt. Het gaat niet om Ik, maar om Wij.

ONA begon beter dan vorige week. De spelers vonden elkaar wat beter en vrij vroeg in de eerste helft. Hosanna was het nog niet, maar er zat wel wat meer kleur in het spel.

Georgio krijgt een goede kans maar schiet naast. ONA heeft een optisch veldoverwicht, maar PVCV krijgt een paar goede kansen, vaak door een snelle vleugelaanvaller die een goed voorzet geeft. Door resoluut verdedigen en soms “weg is weg” te spelen, blijft het schip boven water. ONA krijgt na een balwisseling de mogelijkheid om uit te breken. Georgio P krijgt de bal, combineert met Anouar Ch. Jaouad el J krijgt de bal en schiet helaas in het zijnet. 

Een paar gevaarlijk steekballen en hoge voorzetten van PVCV, worden door goed kopwerk en consequent verdedigen onschadelijk gemaakt. 

Maar in de 41ste minuut komt PVCV op een op dat moment wel verdiende voorsprong. De aanleiding is een zeldzame fout van Erik v.d L, de keeper. Een terugspeel bal houdt hij te lang bij zich en hij wordt verrast door een toe stormende aanvaller, die hem de bal ontfutselt en in het lege doel schiet. 1-0. 

Een mokerslag voor ONA, zo lijkt het. Maar de veerkracht van het team vandaag blijkt groot. Onmiddellijk trekt men ten aanval. Jaouad krijgt een vrije trap te nemen, links van de 16, zet hoog voor, Mo F schampt de bal en Kleine Klip kopt hoog opspringend kogelhard in! Klasse en 1-1! Volgens mij de eerste van Klippie in deze competitie. 

Grote vreugde. Wat minder prettig was dat strijder Jeffry V naar de kant moest na een aanslag op zijn benen. Ihab H, de multifunctionele speler op links, kwam voor hem in de plaats. Tot de rust geen sensaties meer.

Na de rust startte ONA strijdlustig en zocht de aanval. Een combinatie tussen Jaouad, Mo en Anouar bracht de bal bij een slim op de vleugel opgedoken Ihab. Een fraaie voorzet volgde. Klippie (hij weer!) kopte in, de rebound van de keeper kwam weer in zijn richting en met gevaar voor eigen leven (een wild zwaaiend Vleutens been) kopt hij de rebound in. Geheel in de traditie van de centrale verdedigers scoort hij dus ook de 1-2!

Het leek even rozengeur en maneschijn te worden, maar de ontnuchtering volgde snel. In de 21 minuut raakte Janga de bal ver op de vijandelijke helft kwijt, hij volgde zijn tegenstander en haalde hem op zoek naar de bal onderuit. Geen harde overtreding, maar vanachter. Rood was het gevolg.

Tien tegen elf in een gelijkopgaande match. Dat betekent problemen. En dat was ook zo. Het werd bikkelen. ONA toonde zich gelukkig van de goede kant. De verdediging Maik, rustig, Joeri, gedreven coachend, Klippie, strijdend en Khalid, weer dicht bij zijn oude vorm, met daarachter Erik, als de leeuw van Vleuten, kopten, blokten, stopten, doken, en stompten ballen uit de goal of de 16.

Het middenveld met Ihab en Georgio, en de van rechtsbuiten nummer tien geworden Anouar, verdedigden en probeerden waar het kon de aanvallers MO, meester balvasthouder, en Jaouad, goochelaar met een missie, te lanceren.

Tussen al het aanvalsgeweld van PVCV, scoorde Mo na een onnavolgbare actie van Jaouad  (buitenspel, kon zo zijn, 20 cm, grens met zeer scherpe ogen) en werd Georgio na een doorbraak onterecht, grof gestopt. Geen rood (had gekund, maar hij was ook een keer gespaard).

Mo schoot nog een vrije trap naast de paal en toen in de 47ste minuut twee minuten in de verlenging gebeurde het.

Niet wat U misschien verwacht had, de gelijkmaker.  

Oh nee. 

Een lange bal ging naar Mo. Controle, afschermen en naar Jaouad. Een trucje naar links, een trucje naar rechts, twee verbijsterde PVCV’ers , een schot en een schitterende goal. 

Dolle vreugde en snel einde wedstrijd!

De winst van een TEAM!

Met drie punten ging de bus terug naar Gouda. Nog steeds op kop met alleen Antibarbari op drie punten.

Volgende week maar eens kijken wat er dan weer gebeurt.  

Het blijft leuk werken voor Willem en Syl.

JANO