Met horten en stoten naar de top van de ranglijst.

XerxesDZB-ONA 2-6

Na een verrassend goede competitiestart, was er enige onzekerheid over de kracht van onze volgende tegenstander. Twee jaar geleden was Xerxes DZB een lastige tegenstander. Donk had er vorige week met 5-0 van gewonnen, dat wel. Maar was DONK nu zo sterk of was Xerxes zo achteruit gegaan. Het bleef bij de informatie, dat er boomlange spelers rond liepen, dat de aanvoerder nog steeds die goeie nummer 6 was en dat ze traag, veelal met lange ballen, een tweemeter lange, balvaste, weinig bewegende spits zochten en hoopten dat die er wat goeds meedeed.

In de bespreking werd duidelijk, het trainersduo Willem D en Syl H, de regel: "In een winnend geheel verander je niet veel", in acht namen en dat een hoog baltempo, de basis voor succes zou zijn.

Het veld moest klein blijven en mede wegens het hoge criminaliteitsgehalte van de grensbewaking was gokken op de buitenspelval niet handig. Helaas was de busreis door de regen te lang om deze wijze raad te laten beklijven want toen in Rotterdam door de goede objectieve Goudse scheidsrechter voor de aftrap werd gefloten, bleek het allemaal vergeten te zijn.

Het begon geweldig. Na een minuut een snelle aanval, waar Jeffry V, Mark M, en Jaouad el J bij betrokken waren, die helaas onderbroken werd door de Xerxes aanvoerder.

In de overname kwam Xerxes tot een schot van afstand, dat door keeper Erik glimlachend werd verwerkt.

Na zes minuten volgde weer een ONA aanval. Mo F pikte de bal af van een verdediger, met de keeper uit het doel. Mark kreeg de bal op 25 meter en schoot hem fraai met zijn chocolade been in de bovenhoek. Mark zei, bescheiden, met hulp van de wind. Ik zeg technisch wonderschoon. 0-1. Beter kan je niet beginnen in een wedstrijd.

Maar dan ken je ONA nog niet. Twee minuten later. Een onnozel weggegeven corner. Een woud van lange mannen voor Eriks neus. Een bal die hij laat ziet en blind moet wegstompen. Een lang uitschuifbeen van een tegenstander en 1-1. Kan gebeuren, maar het is wel 1-1.

Er volgt een treurige periode in de match. De verdediging kiest voor de Feijenoord variant. Rondspelen in traag tempo op eigen helften en daarna een lange bal naar voren over het middenveld heen, die niet aankomt. En als de bal een keer aankomt is de speler zo blij dat hij hem heeft dat hij gezellig gaat dribbelen tot hij vastloopt.
De verdediger zoekt dan de boomlange spits. Onze verdediging onderschept en gaat weer fijn met de bal staan keutelen.

Na een kwartier is de onvermoeibare Khalid K het zat. Onderschept de bal, gaat een combinatie aan met Mark, Mo stormt naar de achterlijn, snijdt naar binnen schiet uit een moeilijke hoek op het doel en de keeper en een verdediger blunderen samen de bal in het netje. 1-2.

Natuurlijk doet ONA wat terug. Een Kadootje brengt een tegenstander vrij voor doel. Een vlammend schot, maar een wonderbaarlijke reflex van Erik en het gevaar is geweken.

De redding stimuleert de ploeg en een paar aanvallen met goed werk van Revelinio J , Maik Z en Didier K, leiden tot corners, die door Jef met een fluwelen trap voor de goal gebracht worden.

Er ontstaan een paar dreigende situaties. In een ervan pikt Khalid de bal op bereikt de voor de goal gekomen Joeri, die de bal laconiek in de verre hoek jaagt (in dit tempo wordt het winnen van de weddenschap met de trainer een eitje) 3-1.

Xerxes rijp voor de slacht. O nee. Ona houdt van een wedstrijd met spanning en veroorzaakt een onnodige vrije trap op 18 meter van de goal. U begrijpt het al. Onze vrijetrapper heeft dezelfde cursus gevolgd als de Vleutenaar van vorige week: "De volmaakte vrije trap in drie weken." Met goed resultaat. Beter kon hij niet. Onhoudbaar. 2-3 en de spanning is terug. Met deze stand bereiken we de rust.

In de rust herhaalt Willem zijn verhaal nog eens. Het veld is veel te groot, de balverliefdheid te intens terwijl Xerxes rijp is voor de sloop.

Er kwam een wissel. Didier, die zeker niet slecht speelde, werd vervangen door Georgio P. Jef ging naar links, Revo naar het midden en Georgio naar rechts. Het duurde lang voordat de wijze woorden van Willem ingedaald waren bij ons team. De bank werd ongeduldig.

De trainers besloten uit wanhoop alleen maar positief te gaan coachen. En het hielp vrijwel direct.

Een vlotte aanval groeide over veel schijven Mike D (defensief sterk), Maik Z (speelde een beetje terughoudend), ook Mo, Jaouad en Georgio waren er bij betrokken en Jeffry rondde het af met een kogel van dertig meter. 2-4. We speelden 62 minuten.

Ik zeg niet dat het daarna briljant liep maar er was meer durf. De wedstrijd had hier en daar wat fysieke malheur opgeleverd en Ihab H en Nahim B kwamen voor Revo (die gecontroleerd gespeeld heeft) en Maik (die veel verdedigend werk op moest knappen).

Iedereen vond dat de marge in de score ruimer moest en het geschiedde. Jaouad (die zich nogal eens alleen in een speeltuin waande) werd in de diepte aangespeeld (Joeri) goochelde zich vrij en scoorde fraai. Mo F (hoofd strategie van de ploeg) scoorde ook nog een keer. En het eindigde met 2-6.

Geen fraaie wedstrijd, maar wel een dik-verdiende overwinning. Het is de droom van iedere nieuwe trainer om het seizoen te starten met twee overwinningen. Als je dan ook nog op doelsaldo eerste staat ben je helemaal tevreden.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we niet de sterkste ploegen van de afdeling gehad hebben. Maar 6 punten zijn 6 punten.

Nu naar VFC. Een “angstgegner” voor voor ONA. Maar de laatste vakantiegangers keren deze week terug dacht ik. De lang geblesseerden vertonen tekenen van herstel. De selectie wordt dus breder. De ervaring leert dat als men in een team kan leven en laten leven, het wel goed komt. Iedereen komt wel aan zijn trekken in een lange periode.

Voorlopig maar bij de week leven. Volgende week maar weer met de bus naar Vlaardingen. Daar liggen mooie punten te wachten. Ze delen ze niet graag uit weet ik.
Maar bij de start hebben we er beiden evenveel recht op.

Tot dan.
JANO