Strijd, Power en Glorie

VFC - ONA 3-4

Op een druilerige Zondag stuurt Marco de bus door een steeds natter wordende wereld naar Vlaardingen. Aan boord selectie, staf en niet genoeg te prijzen supporters. Het schitterende complex van VFC (een club uit 1913, dus ook een ouwetje), glimt van de voortdurende regen, maar het kunstgrasveld is goed.

ONA weet wat haar te doen staat. De ban van de vele nederlagen tegen VFC van de laatste jaren te breken en de koppositie nog een weekje te behouden. Het strijdplan is eenvoudig. Niet als gekken te gaan jagen, het speelveld klein houden, de middenvelders goed inspelen en het systeem: "Lange bal, ze lopen wel" alleen te gebruiken als het zin heeft. Zuiver plaatsen maakt het spelen makkelijk en kost minder energie. Een snelle voorsprong zou een steuntje in de rug zijn.

Om vijf over twee floot de scheidsrechter voor de eerste maal. De goede man deed zijn best, maar hoorde helaas beter dan hij zag. Zeker niet in ons voordeel was dus dat Gouwenaars wat beter gebekt zijn dan Vlaardingers (die weten al jaren dat vis niet terugpraat en zwijgen daardoor wat gemakkelijker).

De scheids was wel duidelijk. Hij speelde graag open kaart en dat werd ONA bijna fataal zoals we zullen zien.

Het begin van de strijd was levendig en onvoorspelbaar door het vele balverlies van beide ploegen. ONA heroverde de bal vaak weer heel snel, maar VFC hield een optische overwicht. De lange snelle spelers waren vaak lastig te bespelen en Erik van der L was de eerste die een ver schot moest keren.

ONA was de eerste, die door de verdediging heen brak. Maik Z onderschepte een bal, kwam bij Jeffry V, die Jaouad el J in de loop aanspeelde, Jaouad stormde naar de goal, de keeper liep uit en stuitte het schot, Georgio P kreeg de bal op 25 meter van het doel voor de voeten en loste een verradelijk hoog schot dat over de keeper heen, nog aangeraakt door een wanhopige verdediger, in de touwen plofte. Een mooie bekeken goal. En de gewenste voorsprong 0-1!

VFC drong daarna aan en er kwam meer ruimte. Een schitterende rush van Mark werd in de 16 gestopt en Jeffry schoot een vrije schop scherp in de hoek. De keeper redde fraai. VFC bleef aanvallen maar de ONA verdediging hield, met een beetje kunst en vliegwerk en een scherpe Erik, stand.

Maar het succes kwam weer aan de andere kant, via een uitval. George speelt van eigen helft Jaouad aan. Jaouad stuurt met fraaie bewegingen twee verdedigers het bos in en schiet van 20 meter onhoudbaar voor de keeper in de hoek. 0-2. Een schitterende goal.

ONA zou ONA niet zijn als er geen kadootje op volgde. Nog geen 2 minuten later schonk de verdediging een VFC aanvaller vrij doorgang. Een pass naar een snel meegelopen speler volgde en Erik was kansloos 1-2. ONA stond weer met de voeten op de grond.

VFC rook bloed en gooide alles op de aanval. ONA had een paar minuten niets in te brengen. Maar ook nu weer redde een uitval de situatie. In de 28ste minuut speelde Maik de bal richting Mo F. Met een slimme schijnbeweging kreeg hij de bal vrij, liep een paar meter en schoot de bal met een onwaarschijnlijke lob over de iets te ver voor zijn doel staande keeper in de bovenhoek. Een doelpunt om van te dromen. 1-3.

Even was VFC aangeslagen. Khalid Ch kon met de bal aan de voet vanuit de verdediging langs een rits verdedigers opstomen en in schietpositie komen. De bal werd tot corner verwerkt.

VFC herpakte zich en ONA kreeg het zwaar.

Een schitterende vrij trap stuitte op de lat en dat was een voorbode voor meer rampspoed. Erik redde nog een keertje. Maar toen Joeri mistastte in een lastige situatie, was er voor Erik bij een hard schot geen houden meer aan. Hij raakte de bak nog wel maar het was helaas niet genoeg: 2-3.

We speelden 35 minuten. De hel was los. De laatste tien minuten voor rust waren helemaal voor VFC. ONA werd even weggespeeld, maar met de tanden op elkaar (een echte eenheid deze wedstrijd) hield ons team stand.

In de rust werd er gepraat over wat er niet goed ging en veel belangrijker over wat er beter kon. De trainers hamerden op het belang van direct spelen en alleen functioneel te goochelen. Soms is een bal over de lijn trappen een nuttige handeling in moeilijke situaties.

Na rust herpakte ONA zich en er ontspon zich een duel tussen twee zeer hard werkende ploegen waarvan er een wat meer aanvallend gogme had.

De goed gesloten verdediging van ONA kon de aanvallen van VFC met moeite maar effectief onder controle houden en de ONA aanvallen waren minder in aantal maar gevaarlijker. Helaas werd de scheidsrechter een beetje al te royaal met het uitdelen van gele kaarten en kreeg hij een niet bedoelde invloed op het duel. Jef scoorde bijna, maar kreeg even later een kaart. Georgio had er ook al een gehad, ReVo en Maik en Mike ook. Mark en Mo stonden ook al in het boekje.

De maar voortdurende regen spoelde de tongen los. Ook VFC oogstte flink mee. En het was geen spijkerharde of gemene wedstrijd. De beslissing leek te vallen toen Jaouad met een ver schot de keeper verraste 2-4. Vooral omdat er daarna nog een ONA doelpunt viel, dat afgekeurd werd voor buitenspel wat geen buitenspel kon zijn. Maar dat liep even anders.

Dan een akkefietje aan de zijlijn. Georgio kreeg een te harde overtreding te verwerken en speelde eigen rechter. Rood was het gevolg (de tegenstander kreeg geel). VFC kreeg weer hoop maar viel gelukkig niet al te verstandig aan.

Mark werd vervangen door Didier K als verdedigende middenvelder (voor Georgio). Even later Ihab H voor de moegestreden Jaouad (hij spurtte naar de dugout maar kreeg geel omdat de weg naar de andere lijn iets korter was, ik bedoel maar...) En tenslotte werd de door een charge geblesseerde Khalid (zowel verdedigend als aanvallend weer buitengewoon nuttig vandaag) vervangen door de altijd rustige Nahim B.

Wat al in de lucht zat gebeurde toch een keer. VFC kreeg een corner, de bal werd weggekopt maar in de rebound ingeschoten. 3-4.

Het moest nog spannender worden want Jef kreeg toen hij bij een ingooi de bal uit zijn handen liet vallen ook geel en dus rood. We moesten nog 10 minuten (met 4 minuten blessuretijd) volhouden.

Het was een lust om te zien.

De gelijkmaker mocht niet vallen.

Ik heb Mo zelfs in de jeugd niet harder zien zwoegen.

Erik verrichte zo nodig wonderen. Joeri en Mike hielden rust en overzicht. Maik is volgende week na deze aanslagen op zijn lichaam niet bij verzorger Koen weg te slaan. Didier is op slag volwassen en Nahim en Ihab spaarden lijf, nog ledematen. En de teamprestatie werd geleverd. ONA bracht de winst over de streep. 3-4 .

9 punten uit drie wedstrijden aan het begin van de competitie. Koploper. Laten we er maar even lekker van genieten.

Volgende week RVC.

Daar hebben na de thuiswedstrijd van vorig jaar ook nog een appeltje mee te schillen.

JANO