Het kan verkeren, zei Bredero

ONA-RVC 1-4

Nooit had ik er over gedacht dat de levensspreuk van een beroemde volksdichter uit de zeventiende eeuw, Bredero, eens de kop van een voetbalverslag zou sieren.

Maar het kon niet anders dit keer.

Drie weken lang had ik met stijgende vreugde het wedstrijd verslag voor ONA geschreven. Met drie sprongen naar de top van de ladder. Ongekend in de geschiedenis de club. Vandaag moest de dag van de consolidatie zijn. RVC kwam op bezoek. Het trauma van vorig jaar (een niet verdiende nederlaag in de laatste seconde van de blessuretijd ) zou bij het laatste fluitsignaal verwerkt zijn.

Het liep een beetje anders. Het begon zo goed. De pupil van de week, de veel scorende spits van ONA onder 8/1, gaf de trainer tijdens het gesprek in de groep een goede tip. Op de vraag: "Wie is de beste speler van ONA"?, antwoordde hij: "Ihab". Trainer Willem werd wakker. "Kinderen en dwazen spreken de waarheid" flitste het door zijn hoofd.

Hij was er ineens van overtuigd. Ihab H kreeg zijn eerste basisplaats. Op het middenveld. Naast Didier K en de van vakantie teruggekeerde Anouar C. U ziet het goed. Een nieuw middenrif. Dat van vorige week was het slachtoffer van temperament en kaarten. Ook RVC miste mensen. Dus wat dat betreft was er gelijkheid.

Snel naar de wedstrijd. De scheids is in het dagelijks leven tandarts. En zoals te verwachten viel hij niet flauw bij een pijntje hier en daar. De Reeuwijkers waren wat steviger en langer dan de ONA mensen. Dus dat viel niet in het nadeel van RVC uit. Maar na afloop had niemand reden tot klagen. Aan de scheidsrechter lag het niet.

Wat verwacht werd gebeurde. ONA speelde met een opbouw over veel schijven, door gebruik te maken van het technisch vermogen van haar spelers. RVC zakte een beetje in en probeerde in balbezit zo snel mogelijk via snelle uitvallen voor de goal te komen. Dus speelde veel directer.

Het eerste half uur was ONA sterker. Al in begin van de wedstrijd een balverovering van Khalid K (weer overal te vinden aan de rechterkant van het veld), een pass op Anouar, gevolgd door een diepte bal op Jaouad el J. Een scherpe voorzet op de vrij voor de goal komende Mo F volgde. Mo miste nipt.

De verdediging van ONA stond goed en er volgde een serie goede aanvallen, waarbij Mark M een paar maal de bal op de rechterflank vrijspeelde en er schotkansen volgden. Anouar kreeg een goede kans links van de goal en schoot over, Mo schoot naast en Jaouad over.

RVC sloop een keertje uit het niets door de verdediging en Erik tikte de bal uit een schot van dichtbij fraai uit de hoek. Een behoorlijk schrikmomentje. ONA verdiende de goal en kreeg die ook in de 23-ste minuut. Na ingrijpen van Mike D en Joeri T komt de bal Jaouad, die nu eens gebruik maakt van de steeds zich goed aanbiedende Ihab. Ihab kreeg de bal en luisterde zijn basisdebuut op met een goede goal. 1-0. Op dat moment zeer verdiend. De pupil van de week zat stralend op de bank en trainer Willem lachte tevreden.

Tot een kwartier voor rust bleef ONA gevaarlijker. Mark kreeg een kans, Khalid kwam er bijna door. Maar Didier moest tot het uiterste gaan om zijn sterke tegenstander van zich af te houden. Eenmaal was het over de grens en hij oogstte geel. Ook Maik had het bij tijd en wijle moeilijk.

Langzaam maar zeker verloor ONA de greep op de wedstrijd. Erik moest wat meer aan de bak en het ONA spel werd wat matter en de druk van RVC nam zichtbaar toe. Er gingen steeds meer persoonlijke duels verloren. De rust kwam met 1-0.

In de rust was er zeker geen paniek in de kleedkamer. Iedereen dacht dat we het in de tweede helft wel weer op zouden pakken. Belangrijk was gaan voor de 2-0, want dan zouden we veel gemakkelijker kunnen gaan spelen. Revo J kwam voor Didier. Om hem een aangesmeerde tweede kaart te besparen.

Het liep even anders dan we hoopten. Natuurlijk kreeg ONA een paar kansen direct na rust. Een snelle aanval, Mark, Mo en via Jaouad naast. Ook Mo kreeg nog een kans. De Keeper redde. RVC gooide steeds meer energie en snelheid in de strijd. Twee slordigheden in een verdediging onder druk leidden tot een doorbraak en een koele RVC goal. 1-1

Als je ONA kent van de vorige wedstrijden denk je dat ze als team aan de slag gaan. Maar een aantal spelers dachten dat het nu op hen aankwam. Er werd keihard gewerkt. Er vielen geen onvertogen woorden, maar velen sloten zich op in eigen BV-tjes.

Mo probeerde overal mediator te zijn, maar ook hij kreeg het niet meer op de rit.

Als men in de buurt van de goal kwam zocht men het steevast te hoog, (typerend voor de ambitie). RVC kreeg meer ruimte en gebruikte die om met snelle aanvallen (hebben, spelen) Ona steeds meer onder druk te zetten.

Na 25 minuten een snelle aanval en een prachtige bal voor de goal en een inkoppend hoofd. 1-2.

Ihab geblesseerd, Moessi erin. ONA wilde wel maar kon niet. Mark liep zich vast. Jaouad vocht prive oorlogjes uit met een twee of drievoudige dekking. Mo bood zich overal aan maar kreeg geen speelbare bal. Anouar en Moessi hadden de ene vastloper na de andere. En de afgepakte bal ging weer naar de RVC voorhoede en die wist er steeds beter raad mee. Het werd 1-3 en uiteindelijk (maar die had niet geteld mogen worden) 1-4.

Het kan verkeren dus. Dat bleek wel eventjes, Zondagmiddag.

Een dik verdiende nederlaag. Als je van je kracht je zwakheid maakt, verdien je niet anders. Een lesje in effectiviteit van een ploeg met potentie. Als je even met je hoofd in de wolken gelopen hebt voelt het even onprettig als je weer met je voeten op de grond gezet wordt. Maar als je weer aan de werkelijkheid gewend bent is het best prettig om met 9 punten in je zak te kunnen rammelen. Die hebben we vast.

Volgende week naar Excelsior 20. Dat schijnt een hele goeie ploeg te zijn. We gaan het zien. Als de bvtjes maar weer gefuseerd zijn voor die tijd.

Een goede advocaat kan dat snel en die hebben we gelukkig.

JANO