ONA 1 – PVCV 1: 3-1 (Klasse verloochende zich uiteindelijk niet, gelukkig)

Het enige goede dat mij geboren Utrechter ooit uit Vleuten overkomen is, bestond uit ons met takken vol vruchten gesierde bruidsboeket, dat door de sprankelenste schoonheid uit de wijde omgeving  gemaakt werd. Een bruidsboeket dat we tijdens onze huwelijksreis, die maakte je toen nog, helemaal leeggegeten hebben. Verder meden wij Vleuten als de pest, omdat het er zo saai was, dat je al bij het langsfietsen in slaap viel.

 En nu werden we ineens geconfronteerd met PVCV. Een gezellige voetbalclub, die ook wil presteren en dit jaar weer in de derde klasse beland is. Ze zijn dit seizoen in onze klasse medekoploper. En strijden dus ook mee om de eerste periode. Mooier dan het bruidsboeket kan niet natuurlijk, maar iets moois kan de wedstrijd wel brengen.

Het werd allesbehalve saai in de Kort Akkeren. Het publiek stroomde binnen en onze Selectie Kassamedewerksters (De selectie is nagenoeg selfsupporting) hadden de handen vol. De penningmeester liep met een glimlach rond de mond rond en zag met grote vreugde, dat de omzet ook nog goed was. Hij rekende zich niet rijk, dat doet hij nooit, maar als dit zo door gaat verwacht ik, dat er een behoefte tot geven in hem groeit. Het zal nog wel even duren, maar er is hoop.

Het werd een leuke levendige spannende wedstrijd met vlagen van uitstekend voetbal. We waren niet op ons sterkst, Damian heeft zich een breuk getraind (enkel zat in het gips. Hij werd door zijn vader in de familierolstoel binnen gereden), Khalid lijdt aan trouwende familieleden in Frankrijk, Mark heeft zijn blessure van zijn hamstring naar zijn rug verplaatst (is gemanipuleerd en op de weg terug, Jeffrey kwam terug van griep, Soufian tobde met lies en knie, maar kon, hoewel niet voluit, spelen en Milo had last van sportopleidingspijntjes en speelde.

Theo was duidelijk in de voorbespreking. Gaan voor de winst. Neem revanche voor vorige week. Doe een stevige warming up. Zoek hun spelmaker en schakel die uit. En zet druk. We spelen thuis en op gras!

De scheidsrechter, een beetje gespannen, (er zat weer een muggenzifter van de KNVB op de tribune) deed  veel volgens de regels en daardoor wat minder in de geest van het spel. Maar floot geen slechte wedstrijd. De wedstrijd begon met twee indrukwekkende minuten stilte rond het overlijden van de vader van Nicky Willemse, een voetbalvader pur sang.

ONA stormde uit de startblokken en was het eerste kwartier baas in eigen huis. De aanvallende combinaties hadden echter te veel het net-niet-karakter. PVCV, met een goed en slim spelend nummer 8  in de hoofdrol, loerde op de counter en schuwde de stevige tackle niet. De sterkste man in hun verdediging was de grensrechter, die de vlag als noodrem gebruikte bij onze gevaarlijke aanvallen. Pascal S, op wie geen maat stond vandaag, hij was echt niet te houden vandaag en strooide met fraaie acties. Een Soufian- Jaouad combinatie eindigde na een daverend schot van Jaouad via de vingertoppen van de keeper (geen verkeerde) op de lat. Er volgde een counter, een kleine onachtzaamheid, en het was vanaf net buiten de zestien raak. Een keihard schot in de linker bovenhoek. Volstrekt onhoudbaar: 0-1.

De eerste kans benut. Dat viel even tegen. Er kwam even later zelfs een tweede kans maar Erik van der L had er weer goed het oog in vandaag. Met ONA  in de aanval kwam de rust. In de rust werd een dreigend binnenbrandje snel geblust. Iedere speler voelde dat we het goed gingen maken in de tweede helft. Ons team was sterker, maar moest nu wel gaan scoren. En zo ging het ook. ONA startte furieus. Aanval na aanval, twee schoten over. Mike D speelde  weer eens een berenpartij. Elke hoge bal was voor hem  en hij was niet te passeren. Mike zonder Lobbes is een lust voor het oog. Voor rust waren de vele corners niet aan ONA besteed. Na rust zorgde elke pass of corner voor gevaar. Na een kwartier was het echt raak, Danny H (Theo’s tactische vondst van zondag) vond Pascal. Pascal bereikte Jaouad, die de bal op maat over Soufian heen plaatste. Soufian schoot in één beweging de bal geplaatst in de goal. Een geweldige goal. Na een geweldige combinatie. Drie minuten later lanceerde Jaouad (loerend op elke mogelijkheid) Pascal maar weer eens. Een flitsende sprint en een hard schot: 2-1. En de bordjes waren weer eens in zeer snelle tijd verhangen. Desly S kwam voor de geblesseerd geraakte Milo M (enkel). Jeffrey H kwam voor Soufian (voorzorg, om de zere knie niet verder te maltraiteren). Youssef Z spurtte na een pass van Pascal, die nu weer eens een bal onderschepte ergens op het veld, op de goal af en scoorde na een aanname met rechts na een schijnbeweging met links: 3-1. De derde mooie goal van ONA. Mike H kwam voor de moegestreden Danny H. PVCV wisselde ook nog even door en had nog een razendsnelle 7 achter de hand. Ze hadden nog een kwartier en begonnen te drukken. ONA moet nog beter leren een gewonnen wedstrijd te winnen. Het bleef een beetje onrustig. Er was onnodig balverlies en Erik moest een paar keer handelend optreden. Hij bleef zoals zo vaak de baas. En de verdediging waar Richard K en Syl H weer prima samenwerkten bleef verder goed overeind. Maike Z. speelde zoals een ervaren speler moet spelen. De opdracht “winnen” is weer in de tweede helft uitgevoerd. Het was een goede wedstrijd tegen een strijdvaardig PVCV, dat zijn weg in de derde klasse wel zal vinden.

ONA kan over veertien dagen de eerste periode pakken. Maar we moeten naar Bodegraven, dat hongert naar de eerste punten. Bodegraven is als Stolwijk. Het seizoen is goed als je van ONA wint. Willem Dekker en Frank Bakker bedenken vast een goed plan. Een ding is zeker. Als we ons niet laten provoceren en een beetje heel blijven, moet het mogelijk zijn. Maar eerst komt de bekerwedstrijd tegen ’s-Gravendeel, een derde klasser. Zaterdag 22 oktober 17 uur. Tot dan.           

JANO