Bodegraven 1 – ONA 1: 2-3. Een periode!!!!! (een schat met moeite opgegraven bij vechtend Bodegraven)

In Gouda was de beer al als geschoten en de huid al verkocht. Bodegraven puntloos, tot nu toe. Dat mocht geen probleem zijn. De ouderen onder ons, herinnerden zich de moeilijke wedstrijden met Bodegraven in het verleden, vaak gepaard gaand met verbaal en lichamelijk geweld, die nogal eens in een nederlaag eindigden voor ONA. Maar nu zou het helemaal anders gaan. Koploper tegen hekkensluiter. Hallo, wat wil je.

Beer Willem D, had toen we aankwamen zijn huid nog en was van plan, juist tegen zijn ONA, de eerste punten te pakken. Hij verwelkomde ons in de bestuurskamer en beloofde na zijn winst, te trakteren op bier en hapjes. Hij zou zijn huid dus duur verkopen, want hij trakteert graag, zoals ik uit het verleden weet.

Het werd een thriller, niet fraai, wel sensationeel en nogal royaal geel en soms ook rood gekleurd door de leidsman, die het moeilijk had (vooral tegen het eind van de wedstrijd), maar probeerde het duel niet te laten ontsporen.

Het begon zoals te verwachten was, gezien de stand op de ranglijst, ONA viel aan en kreeg het eerste kwartier een aantal niet te missen kansen. Mike D kopte een goed genomen vrije trap van Soufian Ch over, Pascal S werd door Jaouad E alleen voor de keeper gezet maar schoot te zacht, Jaouad schoot voorlangs, Soufian streelde de bal te zacht en dat waren niet de enige kansen. Het werd steeds rommeliger. Er werd op afstand verdedigd. Kortom het was hetzelfde patroon als in de bekerwedstrijd. Bodegraven kwam er wat meer uit en Erik vd L had werk aan een paar afstandsschoten. ONA werd steeds slordiger, de aanvallers breiden naar de goal en overal zat weer een Bodegraven-been tussen. Behalve een schot van Soufian en twee snelle doorbraken van Pascal was er voor de rust weinig meer te beleven.

In de rust legde trainer Theo de zwakke plekken bloot en reshuffelde het team, qua posities.

Na rust ging het beter. Er was wat meer structuur in het spel en na vijf minuten, lanceerde Richard K Pascal en die scoorde fraai. Eindelijk de bevrijdende 0-1, dachten we. Niets was minder waar. Er was weer eens balverlies op eigen helft en na een afschuwelijke verdedigingsfout was het 1-1. Het werd bijna nog erger. Een uitval van de thuisclub: een speler komt vrij voor de goal en Erik redt met gevaar voor eigen leven. ONA pakte gelukkig nu even door: Jeffry brengt de bal bij Mike en die scoort struikelend met een hakje: 1-2. Vreugde alom. Vijf minuten later Colla van S, een degelijk debuut van onze youngster, wilde teveel op het middenveld en miste de bal. Syl H redde de meubels met een block en een gele kaart. Danny H verving de moegestreden Colla. Mike D zakte een linie terug en Richard ging rechtsachter spelen. Pascal werd voor de zoveelste keer gelanceerd en voor de zoveelste keer tegen de grond gewerkt. Natuurlijk vlagde de grensrechter weer voor vermeend buitenspel, maar de scheidrechter liet hem nu staan en legde de bal op de stip. Jaouad wist er dit keer gelukkig wel raad mee: 1-3. Gespeeld dachten we. Mark M werd na wekenlang blessureleed in gebracht voor Youssef, die na een val een dikke pijnlijke hand overhield. Nu rustig uitspelen. Weer ging het mis. Een kwartier voor tijd kwam Bodegraven op 2-3. Het was weer een misverstand, maar het is niet verstandig bij een buitenspelsituatie op te houden met voetballen.

De thuisclub dacht dat kan misschien nog en gooide de beuk erin. Pascal werd bij een rush zo verschrikkelijk gepakt, dat hij bijna zichzelf vergat en een dreigende houding aannam. De scheids zag zeer verstandig, niet wat hij zag en liet het bij geel. Terecht want spelers als Pascal zouden echt wat meer beschermd mogen worden tegen de vaak botte aanslagen. Theo wisselde hem om hem verder te beschermen en Younes kwam en de hectische slotfase begon. ONA bleef een tijdje teveel hangen en het werd nog gevaarlijk. Strateeg Soufian verspeelde bij een speelse actie in de eigen 16 en de bal werd door Maik Z en Syl gered. ONA verplaatste het spel gelukkig weer en Jaouad won wat tijd door ”de truc bij de cornervlag”. Het liep nog een keer bijna mis. Gevolg een laatste corner. Het werd een korte corner maar de scheidsrechter vond het genoeg en floot af. Bloed zweet en tranen, maar 2-3 en de eerste periode.

Verdiend, dat wel. Maar wat hebben we het onszelf moeilijk gemaakt. Het kaarten spelletje van de scheids heeft zowel voor Bodegraven en ONA wel gevolgen voor de komende wedsstrijd. Maar het grote genieten van de prijs gaat voor. Het was nog lang onrustig in de Korte Akkeren. Dat wordt een hele klus tegen de Jodan Boys dinsdagavond mannen. Maar wat goed is, herstelt snel. En het is best leuk om eens te spelen tegen een beetje tegenstander. Dan zie je eens hoever je nog van de top bent. Een oefening in bescheidenheid? Denk het wel. Maar je weet nooit. 

JANO