ONA 1 - HOVDJSCR 1: 1-2 De ONA storm begon te laat. En dus was de nederlaag was verdiend.

De topper tussen ONA en HOVDJSCR had twee gezichten. Een gehavend ONA, liet in de eerste helft de woorden van de trainer niet tot zich doordringen. “Haal de lange pass van de 3 er zo veel mogelijk uit want die lanceert graag de snelle buitenspelers. Geef de centrumspits geen ruimte want die is zeer gevaarlijk. En zoek het duel”. ONA gaf veel teveel speelruimte aan de tegenstander en de technisch vaardige ploeg wist daar wel raad mee. Het was even wennen om nu eens weggespeeld te worden door een tegenstander, maar de boodschap drong maar niet door. Het eerste kwartier ging het allemaal nog net. We kwamen een paar keer over rechts en links goed door en er waren wat kansjes.

Aan de andere kant waren de combinaties gevaarlijker en de schoten meer doelgericht. Erik wist zijn doel nog even schoon te houden door moedig ingrijpen. Wat ook opviel was dat de door HOV gemaakte overtredingen wat meedogenlozer waren dan die aan ONA kant. Jaouad en Jeffrey kregen een paar niet adequaat bestrafte doodschoppen te verwerken en Richard ging naar de grond op een slim geplaatste zinloze elleboogstoot. Het betere sloopwerk geschiedde meestal buiten het gezichtsveld van de overigens prima leidende scheidsrechter.

Duidelijk was, HOV speelde beter en was gevaarlijker. Na twintig minuten zagen we een schitterende actie van de spits, die twee man fraai uit kapte en door de derde, Richard, binnen de zestien gestuit moest worden. Strafschop en geel. De penalty werd genadeloos hard, kansloos voor ERIK in de hoek geschoten: 0-1. De druk werd groter en groter en Erik moest flink aan de bak. Tussen de bedrijven door moest Jaouad, vakkundig gesloopt het veld verlaten, Kevin de J kwam erin. ONA bleef teveel op afstand verdedigen en toen men een speler de vrijheid gaf om weg te draaien en te schieten was het met een droogschot 0-2. En waren de rapen gaar. Twee minuten later kwam Kevin vrij voor de goal en zijn scherpe schuiver werd fraai gestopt. (In zo’n wedstrijd heb je het geluk meestal niet mee.) Tot de rust bleef het tegenhouden voor ONA en de 0-2 ruststand was er een om blij met te zijn. Het hadden er meer kunnen zijn.

In de rust was het stil in de ONA kleedkamer. Theo herhaalde zijn opdracht, passie, vechtlust en het persoonlijk duel aangaan. Geen meter ruimte meer weggeven. Danny, die niet mee kon komen in het speltempo en in tegenstelling tot vorige week of de bal kwijtraakte of ongelukkig plaatste, werd vervangen. Khalid ging naar de aanval en Lars L moest de rechtsbackplaats overnemen; hij deed dat goed. Evenals Milo M die op links weer ouderwets zijn mannetje stond.

In de tweede helft stak de ONA storm op. Er was passie, vechtlust en er werd gestreden voor iedere meter. HOV kwam onder druk, ging fouten maken en oogstte met harde overtredingen een aantal gele kaarten. ONA viel voortdurend aan en de 2-1 van Jeffrey was de verdiende beloning.

ONA juichte en in de vreugde viel het nauwelijks op dat de gefrustreerde keeper Khalid van achteren een harde trap tegen de knie verkocht. Over de aanleiding tot de trap zijn de boeken nog niet gesloten, maar de scheidsrechter die naar het midden wees had niets gezien. Hij was zo verstandig de wedstrijd te staken voor een afkoelingsperiode. Beide ploegen wilden de wedstrijd uitspelen. De scheids gaf duidelijk aan niets meer te tolereren. En toen een middenvelder Kevin uit de wedstrijd trapte, viel de eerste rode kaart. Mike H kwam er in en Mike D (een bevlogen spelende aanvoerder dit keer) ging verder naar voren spelen. ONA werd sterker en sterker, maakte een buitenspeldoelpunt, en tien minuten voor tijd ging de tweede HOV speler naar de kant. Na een onbestrafte kopstoot (weer in zo’n “de-scheids-ziet-het-niet-situatie”) kreeg de nummer 3 toch zijn verdiende tweede gele kaart en kon ook vertrekken. Het verhaal van de tien kleine negertjes ging verder en ja hoor vijf minuten voor tijd kon de derde speler vertrekken. Met 8 tegen 11 werd het pompen of verzuipen voor HOV. Ze verzopen niet en ONA verloor met 1-2.

Op basis van de tweede helft niet verdiend. Maar een wedstrijd kent nu eenmaal twee helften.

We staan nog bovenaan. Misschien is het na donderdag, als de andere gestaakte wedstrijd van HOV (hoe zou dat nu toch komen?) uitgespeeld wordt, niet meer het geval. We zien wel. Na de winterstop begint de tweede ronde, naar ik hoop met een zevental weer gezonde selectiespelers meer.

Overigens alle hulde voor de mensen die ons de laatste moeilijke wedstrijden voor de winterstop doorgeholpen hebben.

JANO