ONA 1 – Vreeswijk 1: 6-3, weer drie punten, geen reden tot uitbundige vreugde.

Het was doodstil in de kleedkamer van ONA, na de wedstrijd van vandaag. 6-3 maar ook een katerig gevoel. Een voor de rust al gewonnen wedstrijd en een tweede helft waarin nog vier gele kaarten gepakt werden, met niet altijd de slimste acties. Resultaat, een geschorste aanvoerder over 14 dagen tegen ESTO. Natuurlijk, de scheidsrechter was een beetje een boekjesman, al floot hij zeker niet slecht. Maar als je in de rust je trainer hoort zeggen: ” Geen domme overtredingen in de tweede helft en horen, zien en zwijgen”. En je pakt nog even vier kaarten dan heb je de slag wel even gemist.

Er was voor de wedstrijd een goed plan. Stevige warming up, goed druk zetten en de laatste man beletten zijn goede lange bal te spelen, bij balbezit rust in het spel houden, gaan voetballen en alleen in een countersituatie de lange bal hanteren.

ONA ging gretig van start. De eerste vlotte aanval leverde al een vrije trap op de rand van de 16 op. Yaouad E, op jacht naar het predicaat “DE regisseur van het middenveld”, schoot over. Vreeswijk, een elftal met meer dan een handvol zeer lange spelers, nam het spel onmiddellijk over en creëerde een kans. (Erik v.d.L stond er weer) en forceerde drie corners achter elkaar. Nu heeft ONA niet veel met, zowel corners mee als tegen, (hebben de afgesproken dans van de drie J’s nog niet gezien) en er ontstonden enige hachelijke situaties voor onze goal. We kwamen een beetje onder druk te staan, maar na een kwartier gebeurde wat we al zo vaak gezien hebben. Een snelle aanval over veel schijven, een gat in de verdediging, Maurits G stuurt Joussef Z de diepte in en hij scoort haast achteloos: 1-0. Goeie goal. Het spel golfde op en neer. Het hardwerkende Vreeswijk kon redelijk gemakkelijk van de goal gehouden worden. Theo had gewaarschuwd voor zinloze overtredingen rond de zestien, vanwege het goede schot van een tweetal Vreeswijkers. Maar het gebeurde toch. Het werd een scherp aangesneden trap die met een fantastische curve richting doel draaide. Khalid K dacht: “ik zal ze eens laten zien, hoe je zo’n voorzet afmaakt” en kopte steenhard, onhoudbaar voor Erik de bal in de hoek: 1-1. (Kan gebeuren). Jeffrey H vond dit nogal erg vrijgevig en vrijwel vanuit de aftrap rondde hij een voorzet van Youssef (die een goede wedstrijd speelde) met het hoofd af: 1-2.

ONA werd steeds sterker en gevaarlijker. De eindpass mislukte nog wel eens, maar na een snelle Jaouad E, Soufian Ch (grote probleemoplosser vandaag) en Joussef, kwam de bal bij Jaouad El J, die schoot hard in en dacht dat hij zijn eerste goal voor ONA gescoord had toen de keeper de bal achter de doellijn stopte. De geboren spits Jeffrey schoot de terugspringende bal in en dat schot werd door de scheidsrechter als doelpunt gezien: 3-1. Kort daarna leek het over en uit toen Jaouad el J na een duo voor twee neven de door jaouad E voorgezette bal inkopte, maar ook hier stak de scheidsrechter een stokje voor. Vlak voor rust viel het vonnis toch, Khalid, Richard K en Maurits combineerden de bal naar Youssef die in het strafschopgebied naar de grond ging en een penalty wegens hands meekreeg. Jaouad de oude, schoot in: 4-1. Gelopen course dacht iedereen. Rust.

Met de plannen voor de tweede helft in het hoofd kwam men het veld op. Dachten we. We zouden het publiek gaan belonen. Erik en Uw verslaggever zeiden tegen elkaar: “Er kan alleen nog een probleem ontstaan als Vreeswijk in de tweede helft snel scoort en ze er weer in gaan geloven”.

Veertig seconden na het beginsignaal lag de bal al achter Erik en het feest begon. Vreeswijk ging stormen en ONA had even geen antwoord. Gelukkig hebben we dan altijd Erik nog en die ranselde een paar ballen uit de goal. SyL en Soufian kregen het met steun van Mo A (speelde een goede partij op de plaats van de nog steeds geblesseerde Maik Z) weer op de rit, maar het gevaar bleef loeren, tot Jeffrey een vlotte combinatie afsloot met zijn derde treffer en de rust weerkeerde: 5-2. Het werd bijna weer leuk toen Jaouad E een vrij trap kreeg twee meter van de achterlijn en de bal schitterend in de linkerbovenhoek toverde: 6-2. Richard terug na een blessure en na een schorsing, werd uit voorzorg vervangen door Mitch D, die als welkom na zijn eerste actie direct een gele kaart kreeg. Daarna kreeg Syl geel, omdat hij niet echt vriendelijk (we kennen Syl als een aimabel mena)  de scheidsrechter corrigeerde. Een kwartier voor tijd kwam Kevin voor Jeffrey (na een soort applauswissel). Het was prettig dat hij een beetje frisse lucht op kon doen na de zeperd van ONA 2 (wat een toonbeeld van ambitie liet dat team zien tegen nummer twee van onder!) ONA vond het wel genoeg, ging weer slordig spelen en liet de beste schutter van Vreewijk weer in de buurt van de zestien komen. Hij mocht vrij schieten Erik raakte de lastige bal nog en werkte hem via de grond tegen de lat. Niemand kwam hem te hulp en Vreeswijk mocht de terugspringende bal vrij inschieten:  6-3 Dat was de eindstand.

Drie punten. Nog steeds de eerste plaats. Meer afstand van de meeste concurrenten. Maar PVCV blijft hinderlijk volgen. En beslist is er nog niets. Als we kampioen willen worden zullen we als team wel wat stabieler moeten worden. Maar zoals Syl zegt: “als we de laatste tien wedstrijden gewoon winnen zijn we Kampioen”. Maar dat denken meer clubs vermoed ik. We zien wel. Eerst maar eens een weekje rust in de competitie.

JANO.