Haastrecht 1 – ONA 1: 6-1, 6-1 ja echt 6-1. Een onvervalste zeperd.

Vooraf hadden we ons rijk gerekend. ONA wint van Haastrecht. PVC wint van PVCV en wij staan zes punten los van de naaste belagers. Een droom scenario. Van Haastrecht  konden we toch geen twee keer verliezen in een seizoen. Natuurlijk ze deden het goed de laatste tijd. Ze wonnen dik van HOVDJSCR, geen misselijke tegenstander. WIJ misten Jeffrey, Joussef, Mike, Maik,Mo, Mark, Khalid en Richard, maar we hebben een brede selectie en de wil om te winnen. We hadden al eerder voor hete vuren gestaan.

Vol goede moed gingen we, op de zonnige zondag op weg naar Haastrecht. Uw revaliderende verslaggever, zat achter zijn computer en luisterde naar de sonore stem van Jurgen Veldman van Gouwestad. Het bleef een minuut of tien rustig, tot Jurgen erin kwam en ik tot mijn verbijstering hoorde dat Haastrecht gescoord had. Van dichtbij: 1-0. De eerste keer dat ze voor de goal van Erik kwamen. Ik viel direct uit mijn comfortzone, maar dacht: “ Ona scoort altijd” dus, maar vertrouwen houden. Het duurde en het duurde en ongeveer in de 40^ste  minuut kregen we een penalty en scoorde Jaouad E de 1-1. (naar ik later hoorde was ONA de eerste helft heer en meester en had het bij de rust met 1-3 voor moeten staan volgens vriend en vijand. Onmogelijke reddingen op 120% kansen.  Gelukkig maar dat ik het niet wist, want dan was ik helemaal door mijn hoeven gegaan bij de tweede helft. Rust. 1-1 en een overwicht. In de tweede helft zouden ze het toch wel afmaken.

Niets was minder waar. In de tweede helft werd de koploper afgemaakt. Werd opgevreten met boter en suiker door een wilskrachtig spelend Haastrecht. Het begon met een ongelukje. Een schot van aftand werd onderweg half geblokt. De bal steeg op en daalde met een fraaie boog in het doel achter Erik: 2-1. ONA begon niet te knokken maar viel uit elkaar. Khalid kwam voor Stefan, maar bewoog zich over het veld als een krakende machine. (weekje wintersport en zaterdagavond een zaalvoetbalwedstrijd) en later viel ook Lars nog uit met pijntjes en kwam Quinten van S, hem vervangen. (er was een enorm personeelstekort zondag en 1, 2 en 3 verloren dan ook). Ook hij had al een wedstrijd in de benen. Je dan in een falend elftal waarmaken is onmogelijk. 2-1 werd 3-1, 4-1, 5-1 en 6-1. Een op een hoop geveegd elftal verliet het veld. Een schandalige nederlaag. Zoiets mag op deze manier niet gebeuren. Gelukkig heeft de selectie deze week honderd euro uit de premiepot aan een goed doel gegeven. Hebben ze tenminste nog iets goed gedaan deze week.

PVCV verloor van PVC. We staan nog drie punten los. Maar de concurrentie achter ons wordt steeds groter. De mannen bij de selectie moeten nu opstaan. De monden in het veld gesloten blijven. We moeten onze wapens, werk en vechtlust, weer vinden. We willen toch kampioen worden. Daar moet je wel wat voor doen en ook laten.

Aan de trainer en de staf ligt het niet denk ik. Maar de selectie moet het doen. We hebben alles nog in eigen hand gelukkig. En we gaan het echt doen. Daar rekent de club op.

JANO