Mijn naam is Jan Tol, 52 jaar en al vele jaren met veel plezier werkzaam als verzorger bij ONA. Vanaf mijn 25e tot zo’n 3 jaar geleden ben ik voetbaltrainer geweest van voornamelijk jeugdelftallen en af en toe senioren op eigenlijk elk niveau: van 3e klasse t/m 2e divisie landelijk. Veel ervaring verkregen en succes mogen hebben, dus met veel plezier kijk ik terug op deze periode.
Een aantal jaren geleden heb ik besloten mij helemaal te richten op de (sport)verzorging. Naast ONA ben ik verzorger geworden bij Floreant zaterdag in Boskoop, heb ik een eigen sportmassagepraktijk opgericht en werk ik drie nachten per week in de zorg met licht tot zwaar dementerende mensen. Wegens tijdgebrek heb ik toen besloten om het trainerschap op te geven.
Inmiddels begon het weer te kriebelen om mijn oude hobby op te pakken, vandaar dat ik met Ferry Broekhof in gesprek ben geraakt. Al pratende kwamen we uit op de functie van Jan Kramp. Natuurlijk moest ik daar wel even over nadenken. ONA is een fantastische club, maar we lopen allemaal wel tegen grenzen aan. In het geval van een Technisch Jeugd Coordinator (TJC) heb je te maken met een gelimiteerd budget, desondanks doet het (jeugd)bestuur er alles aan om de jeugdopleiding op poten te zetten en te houden.
Daarnaast hebben we de beschikking over maar één enkel trainingsveld. Het is dus passen en meten, samenwerken en veel moeten slikken: dat vereist nogal wat van alle betrokkenen.
Toch heb ik eigenlijk geen moment getwijfeld. Zoals aangegeven: ONA is zo’n mooi cluppie. Wat Jan en Ferry met behulp van alle (assistent-) trainers, leiders, vlaggers, lettercoördinatoren, bestuur, vrijwilligers - en wie ik allemaal niet vergeet – de afgelopen jaren in gang hebben gezet mag niet in elkaar storten nu Jan vertrekt en Ferry naar de achtergrond verdwijnt. Ik ben inmiddels een paar zaterdagochtenden wezen kijken en heb genoten van hetgeen is bereikt en we gewoon moeten zien vast te houden de komende jaren c.q. nog zien te verbeteren ondanks de “beperkingen” waar we mee te maken hebben. Gewoon blijven denken in oplossingen!
Jan Tol