VFC 1 (zon) - ONA 1 (zon)

VFC-ONA  3-1  (Werken voor elkaar wint van werken naast elkaar)

Het weer was redelijk (een beetje veel wind), de busreis heen rustig, De accomodatie  van VFC prachtig, de ontvangst hartelijk, de tegenstander sportief maar stevig, het veld goed te bespelen, de vlaggenist van VFC zoals gebruikelijk, de scheidsrechte niet echt gelukkig in zijn vitale beslissingen, de warming up goed. de  bank stevig bezet. Kortom geen enkele reden om een wanprestatie te leveren.

Drie wedstrijden gewonnen. Helaas kon aanvoerder Syl  H niet spelen, maar er stond een op het oog goede ploeg in het veld. Rond het team was het wat onrustig, te veel randzaken vroegen de aandacht. Maar ieder wist wat zijn taak was, dachten we.

Het liep wat anders dan gedacht. De verdediging speelde geconcentreerd in het begin. Gevaar voor onze goal was er niet of nauwelijks. Het dominante spel van de aanvoerde werd wel gemist , maar de klus leek te klaren. Je kon wel  zien dat VFC niet zoveel techniek had, maar veel vechtlust toonde en men bereid was veel vuil werk voor de ander op te knappen. Tegen een goed spelend team zijn dat povere wapens. Maar ONA  was geen team vandaag. Het was een redelijk soliede spelende verdediging met een aantal ZZP ers in de voorhoede die allemaal dachten beslissend te moeten zijn (vooral in de periodes dat samenwerken een must was) .

De wedstrijd.

VFC  kreeg een corner na 1 minuut.  Een beetje onrust in de verdediging , maar verder geen probleem.  ONA nam het spel over en na een paar minuten  kregen de zwagers Jaouad E en El J een goede kans.  Naast en in handen van de keeper. Na tien minuten ging Revolinio fors door zijn enkel en moest vervangen worden door de net weer herstelde Mike D. ONA bleef sterker maar was onvoorstelbaar slordig. Schotkansen verzandden in vastloopdribbels en voorzetten (wanneer een keer gegeven) hadden of te veel of te weinig lengte. Niet fel genoeg op de man zitten bij de VFCers liep uit op redelijk geplaatste lange ballen op hun snelle  spitsen. Er viel weer eens een corner, die bal kwam voor de goal en werd tgv slap ingrijpen van dichtbij binnengefrommeld. 1-0. ONA was geschrokken ,maar ging niet beter spelen.  Enige minuten later weer een corner. Een vrijwel zelfde situatie ontstond voor de goal en het was 2-0.  ONA ging aanvallen en het had  voor rust  1-2 moeten zijn was onze spitsen Jaouad en Robin hadden  na een aanval voor open doel moeten scoren. Dag aansluiting treffer. VFC werd terug gedrukt. Een lange pass van VFC werd  onderschept en Jaouad werd  door Mike Z  gelanceerd, maakte zich vrij van zijn tegenstander en werd door de uit zijn doel  stormende keeper zonder een poging om de bal te spelen  naar de grond getrapt. De donkerrode kaart werd niet gegeven. Het werd  geel en ook deze vrije trap.( we kregen er nogal wat ) werd in de muur geschoten. Vlak voor rust werd de verdienstelijk spelende  Ouad i  K met een hamstring blessure gedwongen  gewisseld .  Rogilio S kwam in  het veld  en Mike D  zakte een linie terug.

De rust kwam en het was stil in de kleedkamer. Trainer Theo probeerde wat geloof in eigen kunnen  in de groep te pompen .Hij wilde het nog een kwartiertje aan zien en dan de gok wagen er een spits bij te plaatsen. De opdracht werd dan de spitsen   niet meer te ver zouden inzakken . Ze  moesten rond de 16 dicht bij elkaar spelen.

De tweede helft werd helemaal een drama.  Rogilio S was de enige die een paar voorzetten gaf. De rest zwoegde in zijn eigen tuintje en  haalde de schouders op bij het  zien van een vrije buurman. Soufian en Anouar voelden zich spelmakers zonder medespelers.  Na 15 minuten  kwam  Jeffry  H en Theo haalde  zijn tweede plechtanker Joeri T naar de kant.  Gezegd  moet worden dat  Chalid K en de beide Mike ‘s  Z en D  het verdedigend goed klaarden. Petje af. Maar de drie spitsen gingen op zoek naar” meerwerk “en waren zelden in de 16 te vinden. De vele vrije trappen kwamen steevast in de muur terecht. Het tikkie terug wekte niet ,kortom het was kommer en kwel  totdat  Plomp de  dal van 20 meter eens op doel schoot en de bal via een lichaam in het net belandde. Er waren nog tien minuten te spelen en het kon nog. Maar drie minuten later kon het al niet meer. Een foute pass, (de zoveelste)  een situatie van  vier tegen drie. Gezegd  moet worden  dat VFC  het goed uitspeelde. Erik had geen kans op het schot.  3-1. Einde oefening.

Een verdiende nederlaag. Nederlagen zijn niet erg als de tegenstander sterker is en  je er alles aan gedaan  hebt om hem te voorkomen. Hard gewerkt is er wel, maar samengewerkt niet. De vorige wedstrijd was het Hosannah , nu was het droefenis. We weten echt wel hoe het moet  Als we de egootjes weer een  keertje thuis laten gaat het zeker  beter. We staan weer met beide benen op de grond en het gepraat over de  periode titel kan gelukkig  voorlopig achterwege blijven.

Volgende week de beker. We zitten nog in de race! En de week daarna TOGB. Dan  moeten het schip weer echt boven water hebben ( Dat wordt nog een stevig potje hozen) 

JANO