Een topper in de geschiedenis van het flipperkastvoetbal

ONA-WRC 5-4

Wegens een vakantie van de webmaster, stond het verslag van de vorige afgang alleen op facebook en niet op de website. Voor de goede orde begin ik maar met een bewerking van het verslag van het drama van vorige week.

Wat was het doel van vorige week? Mee blijven doen om de nacompetitie. Als je de uitslag gezien hebt is het duidelijk dat dit niet gelukt is. De goede voornemens zijn gesmolten in de zomerzon. Het gevolg was een wanprestatie van het hele team ONA, die nog steeds te denken geeft.

Het leek beter om aan dit technisch en tactische geknoei geen woorden meer vuil te maken. Napraten had geen zin omdat iedereen weet waar het aan lag. Nadenken over je eigen fouten en zwakheden kan nuttig zijn. Dan zou het misschien mogelijk zijn, de komende drie wedstrijden gebruiken om vast de basis te leggen voor het volgende seizoen.

Vandaag speelden we de eerste acte van het drieluik naar een prettig en positief seizoen einde.

WCR dat voor haar laatste kans om de nacompetitie te ontlopen speelde kwam op bezoek op ons knollenveld (een veld dat een gladde grasmat leek vergeleken met het oorlogsgebied waarover ze zelf beschikken).

De voorbereiding verliep een beetje chaotische en eindigde met de kortste wedstrijdbespreking van het seizoen. De warming up was rustig. We hadden keer weer een sterke, ervaren, bank.

Het begin van de wedstrijd was voor ONA. Aanval op aanval rolde richting WRC doel. De ook nu weer wat slordige passing zorgde voor kleine problemen in de verdediging (snel omschakelen was nu direct niet de kracht van ons middenveld) maar de beste kansen waren voor ONA.

De wilskracht van de WCR ploeg hield de ploeg de eerste 20 minuten overeind. Ineens rond de twintigste minuut begonnen de drie dolle ONA minuten die we de laatste drie jaar dikwijls gezien, maar de laatste tijd jammerlijk gemist, hebben. Na een pass van Joeri T stormde rechterverdediger Anouar Ch op langs de lijn omspeelde een paar tegenstanders en zette strak voor. Jeffrey H (met Jaqouad E in de spits) kopte de niet makkelijke bal prachtig in en het was 1-0.

Twee minuten later een vlotte aanval met Souf CH, Revo en Robin in de hoofdrollen bracht de bal bij de van rechts komende Jef, die zijn tweede goal scoorde (zuiver schot in de hoek ditmaal). Weer een minuut later volgde een aanval over veel schijven. De bal kwam weer bij Anouar, een voorzet volgde. Jeffry tikte de bal achter zijn standbeen langs voor en Jaouad E mocht het vonnis voltrekken 3-0.

Over en sluiten zou je zeggen. Maar zo gaat het dit seizoen niet bij ONA. Er volgde nog een scherp schot van Jaouad. Even later moest hij eraf, omdat zijn achillespees door een WCR man tot doelwit verheven werd. Mark M kwam er voor hem is. Theo dacht terecht: "Ze gaan drukken en dan krijgen we ruimte, dat is lekker spelen voor de snelle Mark."

Het liep even iets anders. ONA verslapte, steeds vaker kwamen de WCR spelers door. Ze speelden als een team. En werden verdiend beloond. Een verdedigingsfout leidde tot een voor Erik niet te redden situatie, 3-1. Even later weer een fout in het centrum goed schot, 3-2.

RUST

In de kleedkamer ging het over de scherpte terugkrijgen, SNELLER OMSCHAKELEN OP DE WEG TERUG NAAR DE VERDEDIGING EN NIET LOPEN MET DE BAL ALS HET NIET VOLSTREKT NODIG IS.

De tweede helft was nog geen 5 minuten oud of het was 3-3. De WRC aanval sneed als een mes door de boter en het was 3-3. WCR moest winnen en bracht twee nieuwe aanvallers extra in de strijd en gooide alles op de aanval. Bij ONA werden Soufian (bepaald niet gelukkig spelend) en Robin (als nummer 10 opgesteld wel erg verdedigend, gingen eraf en Moessi (voor strijd op 10) en Jaouad el J kwamen.

Er ontstond een amusant, maar weinig inspirerend partijtje flipperkast voetbal. De bal vloog alle kanten op. De scheidrechter, een elegante loper, droeg met wonderlijke beslissingen zijn steentje bij aan de show en de grensrechter van WCR toonde zich een waardig clubman. Respect voor Roy, onze grens, die niet meeging met de waan van de dag. ONA had het eerste succes. Uit het niets ontstond er plotseling een kans. Mark en Jaouad (assist) waren betrokken bij een uitval en Revo een vechter van nature scoorde zijn verdiende goal met een schot van links. 4-3 .

WCR gooide nog meer power in de strijd. De wedstrijd was van begin tot eind sportief, dat zei gezegd en ondanks de leidsman bleef het rustig. De verdediging kreeg het steeds moeilijker, Mike D moest overal bijspringen, Syl en Joeri kregen steeds meer moeite met het overtal van WCR in de aanval en Maik en Anouar hadden te maken met aanvallers die zeker zo snel waren als zij zelf. Na een half uur werd Anouar, door de beste speler van de tegenstander uitgespeeld en het was weer gelijk 4-4. We hadden nog dertig minuten over om toch de drie punten te pakken.

Een kwartier voor tijd kwam er weer eens een uitval van ONA. Mark en Jaouad waren nog op de WCR helft. Mark plaatste op Jaouad ,die naar buiten gedrongen werd maar de bal goed voor de goal kreeg. Jerfry scoorde na een beetje rumoer in de zestien van dicht bij 5-4. Een Hattrick was de beloning voor nuttig en effectief spel.

In het laatste kwartier, moest Erik een paar reddingen verrichten en besefte de scheids niet dat de narcissentijd allang voorbij is en deelde hij nog wat hinderlijk geel uit.

Gescoord werd er niet meer. Het bleef 5-4. Ik had WCR wel een puntje gegund, maar ben blij dat we weer drie punten hebben.

Gerevancheerd voor de vorige week hebben we ons niet. (al leek het er in het begin wel op) Er zijn nog twee wedstrijden waarin we wat aan ons imago kunnen doen.

We hadden in de winterstop misschien wat meer verwacht. Maar we moeten er wel trots op zijn dat we (en dat in de laatste 20 jaar nooit geschied) overleven in de tweede Klasse!!!

JANO