We zetten ons met tranen neder

ONA-KDO 1-2

Spottend dacht ik als we nu weer verliezen gebruik ik maar een koraal uit de Mattheus Passion om mijn gevoelens weer te geven in deze stille week voor Pasen.

En waarachtig het gebeurde echt. Weer een nederlaag.

Strijdlust, werklust, ploeteren en foeteren waren samen onvoldoende om een fysiek sterk, compact voetballend, KDO te verslaan. Primitief countervoetbal brachten ze op de mat. Mooi was het niet. De bal werden vaak en hard over de lijnen geschoten en de ploeg kon goed uitdelen en wat minder goed ontvangen. KDO kreeg in de hele wedstrijd twee doelrijpe kansen en die werden benut. Dat was knap.

Stelde ONA daar dan niets tegenover? Nee zeker niet. Technisch, ondanks het hobbelige veld (waar blijft de gemeente Gouda met een jubileumbelofte?) niet slecht. Vaak in de eerste helft wat minder, maar in de tweede helft vanaf de eerste minuut, veelbelovende aanvallen over veel schijven. Maar alles liep vast op een keihard werkende en spelende grote Kwakelse spelersgroep rond en in de zestien.

Ze gooiden ziel en zaligheid in het spel, maalden niet om schoonheid, maar als er een bal geraakt kon worden werd hij weggetrapt. Waarheen? Weg was weg. Komt ie direct weer terug, dan doe je het nog eens.

Bij dit soort rakkers moet je snel en zuiver passen en niet de bal bij een mogelijkheid nog even goed leggen. Dan ben je meestal gezien en dat waren we dan ook te vaak.

Beide ploegen begonnen een tikje afwachtend, maar ONA startte al snel met aanvallende acties. Mo F, de enige overgebleven spits, na het roodgekleurde optreden van de gelekaartenkoning van vorige week, werd gesteund door alleskunner Anouar Ch (Yassin A verving hem verdienstelijk in de verdediging).

En de middenvelders Zacharia B op 10 , Jef V , Georgio P, met Revo J op 6 probeerden waar mogelijk het aanvalsspel te ondersteunen. Het oogde vaak leuk maar als het er om ging ontbrak het gogme.

Mo kreeg vaak driedubbele dekking, en leek het echt gevaarlijk te worden dan stond er een goede keeper te wachten. We noteerden schoten van Jef, Mo, Anouar en Georgio en een paar ruimte creëerende acties van Zacharia, maar tot goals leidde het niet.

Eenmaal ontworstelde KDO zich aan de druk, forceerde een corner. De bal kwam hard voor de goal, een KDOer kopte de bal net boven de vuist van Erik op de lat en de wegstuitende bal werd door de bewegelijke linkerspits onfatsoenlijk hard in de goal geramd. 1-0. Een goede goal. Na een dikke twintig minuten.

ONA was niet echt geschrokken en bleef meer in de aanval. Jef kreeg kans nadat Mo weer eens gemaltraiteerd was, om uit een vrije trap te scoren, maar de bal ging over. Vlak voor rust nog een gevaarlijke situatie na een goede voorzet van Mo, waarbij schoten van Anouar, Zacha en Georgio geblokt werden. Het mocht niet zijn. De rust kwam met 0-1.

In de rust zette Trainer Theo de puntjes op de i. Geen discussies na optreden van de scheids. Dat was gelukkig een zeer ervaren rot die alle trucs uit het truckenboek kende en niet kinderachtig was. En veel meer op de man zitten. De rust van Zacharia werd opgeofferd voor meer aanvalskracht. Yassin el M (mango voor intimi) werd gebracht.

Het bleek te werken. KDO werd vastgezet en kon geen kant meer op. Een fraaie combinatie tussen Mo en Anouar leverde een gevaarlijk schot. De keeper redde weer. Een doelpunt kon niet uitblijven. Yassen schoot, Mo schoot, Georgio schoot en uiteindelijk schoot Jef van buiten de zestien via de binnenkant van de bal raak. Eindelijk de dik verdiende 1-1. We hadden nog een half uur en het moest kunnen.

Het publiek (er waren er weer veel) steunde het team luidkeels. Twee corners leverden gevaarlijke momenten op, Mo en Jef misten net de bal en Joeri verscheen ook weer eens dreigend in het strafschop gebied.

De KDO grens torpedeerde drie gevaarlijke aanvallen achtereen met hooggeheven vlag. En wat elke week gebeurt geschiede ook nu. Een uitval van KDO, na een onderschepte breedtepass, drie snelle passes en het was 1-2.

ONA had nog een kleine twintig minuten om ook deze klap te boven te komen. Het was vechten tegen de bierkaai. KDO verdedigde en verdedigde en vertraagde het spel waar mogelijk. Theo zette de laatste tien minuten Nino van O, en even later Ihab H, er nog bij voor Richard en Maik Z, met de opdracht alles of niets.

ONA kreeg nog een aantal vrije trappen op veelbelovende plekken maar het mocht niet baten.

KDO haalde ongeschonden de finish en ONA droop af met alweer een niet verdiende nederlaag.

Het sportieve KDO zei ook dat een gelijkspel wel het minste was dat we verdienden.

Maar je krijgt er geen punten mee en die zijn nu toch wel zeer gewenst.

Het wordt echt een droevige stille week. Uithuilen, maar wel opnieuw beginnen.

Paasmaandag rijdt de bus naar Den Haag. Laakkwartier wacht ons daar. We hangen aan de rand van de afgrond, maar handen die samenwerken kunnen veel.

Daar moeten we maar op vertrouwen.

Jullie gaan toch mee zeker? De supporters van Laakkwartier en ONA liggen elkaar wel, bleek uit de thuiswedstrijd. Dus dat deel zit wel snor.

JANO