Het laatste fluitsignaal blies alle zorgen weg

Foreholte–ONA 1-1

Het was een spannende Zondag. Drie clubs hingen aan de rand van de afgrond. ESTO, STOMPWIJK en ONA. Twee zouden in de degradatiehel vallen. Een zou behouden worden. Esto leek bij voorbaat kansloos tegen RVC (dat kon een periodetitel pakken), Stompwijk zou wel winnen van Altior en ONA moest resultaat boeken tegen Foreholte (dat zou ook niet gemakkelijk zijn).

Een dubbeldekker met spelers en nog meer supporters dan anders reed langs de zakelijke route naar Voorhout. Een vijfsterrencomplex. De stemming aan boord, gematigd optimistisch. Je proefde zoiets als: "Het moet een keer goed gaan, maar hoe vaak hebben we dat nu al gedacht."

Het advies van Henk B, ONA icoon, voorman bij het renoveren van het ONA complex, om de jubileumshirts (die tot nu toe niets gebracht hebben) voor deze wedstrijd te vervangen door de gewone ONA werkkleding werd opgevolgd. Er moest gewerkt worden vandaag.

Trainer Theo kon nagenoeg (Revo J had jammer genoeg een kaartje teveel op gelopen) het sterkste voorhanden zijnde elftal opstellen.

Erik v d L (onze hoop in bange tijden), Yassin A (de youngster, waar we zoveel plezier aan beleven), Joeri T en aanvoerder Mike D (centrumverdedigers, die niet schuwen om stevig in te grijpen als het nodig mocht zijn) en Maik Z (de elegante verdediger met harde trekjes) als defensie.

Georgio P (een onuitputtelijke, dynamische middenvelder), Anouar CH (de tank die verdedigen kan en met onnavolgbare rushes verdedigingen teistert), Jeffry V (zwoeger die iedereen steunt en met onverwachte schoten verwarring brengt) Jaouad el J (begaafde dribbelkoning, die het spel soms belangrijker dan de knikkers lijkt te vinden.) Mo F (ervaren, rustig (soms te) en normaal niet van de bal te krijgen) en Robin P (onvoorspelbaar, hardwerkend, een heel goed schot en een truckendoos vol onverwachte acties, verbaal voor de meeste scheidsrechters te sterk) in het middenveld aanvalsgebeuren.

De mannen die het moesten doen.

Foreholte, nog steeds groot, stevig, hard werkend, en van het type 'het is beter te geven dan te ontvangen' als het op schoppen aankomt. Geen prettige, wel een taaie ploeg.

Het werd een spectaculaire wedstrijd.

Het eerste kwartier wat aftasten. Een schotje hier, een schotje daar. Maar toen werd het serieus. Na een kwartier speelde Robin de instormende Anouar vrij. Het schot werd uit het doel gewerkt. De corner leverde niets op.

Foreholte antwoordde met een hard afstandsschot dat met de hand van Erik veilig in de buurt over de deklat vloog. ONA werd sterker en kwam gevaarlijker voor de goal. Mo werd gestopt op de rand van de 16. Jef en Robin stonden samen bij de bal Robin schoot en tilde de bal over de muur loepzuiver in de rechterbovenhoek (een naar later bleek belangrijke en schitterende goal), 0-1! We speelden 28 minuten.

Vanaf dat moment hadden we in tien minuten de wedstrijd in het slot kunnen gooien. Robin schiet voorlangs, een iets scherpere Mo had de bal in kunnen tikken. Hij miste net.

Georgio verovert een bal in de 16 tikt hem omhoog en schiet fraai uit de draai. Een tegenstander schampt de bal. Net naast. Even later, een schot van Jaouad over. In de 35ste minuut een vrije trap van Robin (die speelde heel goed vandaag) van zijkant 16. De bal draaide gevaarlijk in. Net naast maar mooi! Ik hoop dat Sjaan en Rob P nu gerust met vakantie kunnen gaan.

ONA verspeelde veel energie in deze periode, maar helaas bleef de beloning uit. Nog steeds 0-1 bij rust.

Waarmee in de rust de trainer van Foreholte gedreigd heeft of wat beloofd is? We zullen het nooit weten, maar duidelijk is dat er een ander spelend Foreholte de tweede helft in ging.

Ze gingen stormen en niet zo'n klein beetje. Aanval op aanval golfde op ons doel. Het spel werd harder en zeker niet beter. Het werd voor de neutrale toeschouwer steeds vermakelijker. Voor de betrokken ONA toeschouwers steeds ellendiger.

De linkerspits van Foreholte draaide Yassin een poosje helemaal dol en Erik moest een paar wonderen verrichten in zijn goal. De bal die hij uit de verre hoek dook verdiende een ovatie. Voor de goal maakte een 38 jarige spits op een dergelijke manier oorlog dat er bijna klappen vielen. Hier was de scheidsrechter wel erg mild.

De beloning voor het aanvalsgeweld kwam en na een kwartier maakte Foreholte van dichtbij gelijk. 1-1

En Foreholte ging door.

Het bleef aanvallen maar ONA liet zich steeds minder wegspelen. Yassin vond ergens een tweede adem en herstelde de verhoudingen in het veld. Sporadisch kwam ONA tot aanvallen en was dan wel gevaarlijk. Jaouad had de rust kunnen herstellen. Hij soleerde fraai langs drie man en kwam oog in oog met de keeper te staan. In plaats van de bal in de hoek te schuiven (zijn handelskenmerk) joeg hij de bal over de goal. Helaas.

Het voedsel- en vocht te kort (buiten de goede dingen), ook een gevolg van de Ramadan, deed zich meer en meer voelen. De tank was leeg bij Anaour en Dino v O had de ondankbare taak om hem te vervangen. Hij werkte hard, maar nog niet altijd even slim (noot: zijn eerste balcontact was een geweldige passeeractie, hij kwam alleen voor de keeper maar raakte de bal verkeerd). Ervaring komt met de tijd.

Even later kwam Yassin M in het veld voor de moegestreden Mo. Het typeert de strijd op het veld die heerste dat het eerste wat hij raakte in het gevecht om een hoge bal de buik van een tegenstander was.

De laatste twintig minuten was het een gevecht tussen een ploeg die wilde winnen tegen een ONA dat niet wilde verliezen. Er stond een team, iedereen knokte voor de ander.

Het liep (HULDE SCHEIDS!) nergens uit de hand. Toeschouwers verdeelden hun aandacht tussen berichten over standen en de wedstrijd. Het billenknijpen werd nog erger, toen Erik door de spits zonder morele maat, nog eens geveld werd.

Marcel van H, onze verzorger die helaas voor ONA zijn laatste officiële wedstrijd deed, slaagde erin hem nog een beetje op te lappen. De 90-ste minuut werd onbeschadigd bereikt. Mensen, mensen! Wat duurde de overtime lang (53 minuten). Uw verslaggever dacht: "Zou je jezelf kunnen reanimeren als dat nodig was?"

Na het laatste fluitsignaal en het bericht dat ook de anderen gelijkgespeeld hadden barstte de vreugde los. Het honderjarig bestaan zou niet verpest worden door een gezonken vlaggenschip. De busreis terug was een feestje.

De zevenjaars periode met trainer Theo van Eck aan het hoofd is goed afgesloten. Het waren soms emotionele, maar intense en goede jaren.

Ga maar eens mee. Degradatie naar de vierde klasse, daarna twee kampioenschappen en promoties. En nu ondanks een ongelukkig blessure- en ellendevol jaar, waarin alles tegenzat... Handhaving! We gaan het derde jaar de tweede klasse in.

Theo verdient een groot compliment.

Het was niet gemakkelijk. Je zult maar moeten werken met een hulptrainer als Chris L. die heel enthousiast is, maar eigenlijk het liefst zichzelf zou willen opstellen.

Een leider als Gert, thuis in de KNVB regels, regelgraag, altijd bereid om klussen te klaren. Goed met de selectie, met twee zonen er in, waar hij als vader niets over te zeggen wil hebben,(maar als hij er wat over te zeggen zou hebben, zou hij nog niets zeggen.) Dat zijn de gevaarlijksten!

Verzorger Jan Tol, die van wielrennen en autoraces houdt en het liefst heeft dat je de wedstrijdenreeks daarop aan laat sluiten. Verzorger Hans van H, die liever niet op Zondag wil en in een band speelt, Roy van D, onze multifunctionele vlaggenist, die onverstoorbaar aan de goede kant van de grens blijft vlaggen en Hans M, de materiaalman, die elke bal terugvindt, op de bank zit te roken, maar alles doet wat je vraagt.

Teun B, die regelmatig zijn sleutels neergooit en de volgende week weer koffie staat te zetten, en dan ten overmaat van ramp ook nog Jan O een oeroude clubarts, die denkt die hij van alles verstand heeft en ook nog een redelijk geheugen voor afspraken blijkt te hebben. En dan zweven ook Karim en aan de andere kant Martin nog boven de markt. Je moet wel van ijzer en staal zijn wil je dat volhouden. Nu is hij beroepsmatig toevallig van ijzer en staal en dat helpt wel wat.

Zoals we gisteren in het feestgedruis tegen elkaar zeiden. Je mag best verschil van mening met elkaar hebben, als je uiteindelijk maar voor het zelfde doel werkt en dat is het belang van ONA. En ieder zingt daarbij zoals hij gebekt is. En dat is gebeurd. Het was goed. We gaan uiteten.

Na dit moeilijke seizoen, straks op naar het volgende. Theo gaat genieten van even rust. Genoeg gezegd voor nu.

Jan Tol gaat na vele jaren bij ONA. Floreant blijft. Misschien wat wielerwerk erbij Jan? We zullen je missen, dat weet ik zeker. Marcel van Harten gaat ook. Hij heeft zich onmisbaar gemaakt in die twee jaar. Altijd tot helpen bereid. De schoudermassages in heel Nederland vragen helaas te veel zwerftijd. Jammer, maar we blijven hopen op een terugkeer. Ik ga mijn maatjes missen. De rest van de staf, wil nog wel wat en vervanging komt eraan. Willem D is weer wakker geworden en Syl H zit in het trainersnest en moet leren vliegen. Thys gaat aan de hand van Gert warm lopen.

Even rust en dan weer vol aan de slag.
Mooie zomer

JANO