No guts, no glory

ROAC-ONA 3-1 (no guts, no glory)

Een goed begin is het halve werk zegt het spreekwoord. ONA heeft plannen dit seizoen. De weg naar het 100 jarig bestaan moet een sportieve glorietocht worden met als einde een kans op promotie of misschien zelfs promotie. We hebben een brede selectie en hebben hard gewerkt in de voorbereiding. Er hebben zich spelers gemeld, die wat toevoegen. Er waren nogal wisselende resultaten in het voorseizoen, maar die werden toegeschreven aan het inpassen van nieuwe spelers en een paar gedurfde experimenten. Al was de 10-0 nederlaag tegen ARC voor de beker wel een dingetje.

Toen we een week voor het begin van de competitie stadgenoot en eerste klasser OLYMPIA van de mat speelden - en ons daarmee toch plaatsten voor de knock out fase - kwam het euforisch gevoel een beetje terug.

23 september (de eerste dag van de herfst) moest het goede begin tegen ROAC in Rijpwetering gemaakt worden.

Helemaal gerust waren we niet. Jaouad E ( onze doelpuntenmachine ) was na een uit de hand gelopen stoeipartij in de zaal met een teamgenoot !! voor zes maanden geschorst voor zaal- en veldvoetbal. Robin P was voorlopig gezwicht voor de verlokkingen van het zaterdag voetbal Maar vedette Mo F was na vele jaren in hogere voetbalsferen vertoefd te hebben op het oude nest terug gekeerd en had in de voorbereiding goede dingen laten zien.
En er waren er nog wel een paar die een goal kunnen maken.
Een andere zorg was dat het vakantievirus nog een paar vaste waarden in het team net voor de eerste wedstrijd naar het buitenland joeg (voor mij moeilijk invoelbaar). Revo J had nog een schorsing staan en Kamal B liep in de laatste oefenmatch een ernstige voetblessure op. Al met al misten we een zestal spelers die op de spelerslijst hadden kunnen staan.

Maar trainer Theo is een realist. Hij had ROAC een paar keer bekeken en had een strijdplan uitgedacht waarmee deze compact spelende counterploeg bestreden kon worden door het team dat de strijd moest aangaan.

DE WEDSTRIJDDAG.

Het begon al ongelukkig. Anouar CH (de motor op het middenveld) had weer eens ruzie met de klok en kwam, niet voor de eerste keer te laat. Weg plan A. Plan B een al overwogen omzetting, de jonge Mitch S ging op 10 spelen. Naast Quinten van S en de uit het tweede gekomen Ihab H hadden we ineens drie jonkies in de opstelling.

ONA ging spelen met drie spitsen. De buitenspelers zouden met kalk aan de schoenen het veld breed houden. En met hun verdediger meegaan, wanneer nodig. Het credo was snel en zorgvuldig spelen. Niet onnodig dribbelen. Als je niet vooruit kan spelen speel je terug. Geen balverlies aanvallend. Ze hebben de mensen om te counteren!! Als we doen wat we afgesproken hebben moet het goed gaan.

Met deze boodschap gingen we de bus in. Gelukkig weer veel supporters mee.

Bakken regen onderweg, dus angst voor de conditie van de grasmat. Die was prima. Daar lag het niet aan.

Waar het wel aan lag dat zich een van ONA kant treurige wedstrijd ontwikkelde weet ik niet. Maar het was het aanzien niet waard. Geen drive, geen nauwkeurigheid, geen buitenspelers met krijt aan de schoen.

Nee, nagenoeg iedereen liep de trechter voor de goal in. Bewegende spelers werden bijna niet gezien. Dom balverlies leidden een waar counterfestival in. ROAC stormde keer op keer naar het heiligdom van Erik van de L af. ONA moest dat voorkomen dan zouden we meer ruimte krijgen. Al heel snel viel de goal  aan onze kant. Erik aarzelde bij een actie en werd geklopt. 1-0.

Een domper.Maar ONA zou zich toch niet laten wegspelen. Nu gingen we echt aanvallen. Niets was minder waar. De hele eerste helft kwam ONA niet in de buurt van de ROAC goal. Een enkel aarzelend afstandsschotje. De echt niet briljante keeper werd niet echt belaagd. De voortzetting van de ellende kon niet uitblijven. Schoten van ROAC vlogen naast of over Gelukkig werd het na een uitloopmisser van Erik (hij moest het wel proberen na weer een fout) geen tweede treffer voor rust.

RUST

Er moest wat gebeuren. Theo had veel spelers kunnen wisselen in de rust. Hij koos ervoor om Anouar en Mark M in te brengen in een poging om wat meer dynamiek in het spel te krijgen. Vooral Anouar bracht meer drive op links en ook Mark zorgde met zijn snelheid voor mogelijkheden.

Maar de gifbeker was nog niet leeg. Op een schot van Anouar volgde een counter uit het boekje en een voorzet op maat en een kopbal later was het 2-0. Tot overmaat van ramp kwam na een afgeslagen ROAC aanval de bal bij een middenvelder die uit een onmogelijke hoek het doelpunt van zijn leven maakte. Erik zag de granaat te laat door de spelers voor hem en kon de bal nog wel aanraken maar niet keren. 3-O

Het leek gedaan maar Mitch Sluiter schoot op fraaie wijze een vrije schop in de boven hoek 3-1. Ineens had ONA door dat het wel kon en ROAC kwam de laatste 20 minuten stevig onder druk te staan. Anouar en MO F vonden elkaar een paar keer goed. Het mocht niet lukken. Op wonderbaarlijke manier werden een paar goede schoten gekeerd. Mike ging mee naar voren, maar het spel bleef te onrustig. ROAC won verdiend met 3-1. De arbiter deed het doorgaans goed. De grensrechter gaven en namen maar het was niet storend.

Storend was het matige spel van ONA. De ploeg was onherkenbaar. Gezegd moet worden dat de jonkies nog het best overeind bleven. Quinten en Ihab bleven keurig in hun taak spelen en deden goed verdedigend werk. Mitch scoorde fraai de enige ONA goal.

Daar staan we dan met lege handen op de laatste plaats van de ranglijst. Om naar de top van een berg te klimmen moet je aan de voet beginnen. Onze selectie heeft het wel wat erg letterlijk genomen met deze start. We staan stevig met de voeten op de grond. Als we nu dan maar echt gaan klimmen.

Volgende week Stompwijk. Ook geen misselijke ploeg dacht ik.

We zullen zien.    

JANO