De paarden die de haver verdienden kregen het niet

Meeuwenplaat-ONA 1-2

Bij het woord Meeuwenplaat dacht ik onwillekeurig aan een stukje ongerepte natuur met veel vogels, waar het klagende meeuwengekrijs het enige is dat de rust verstoord. Als je je daarna beseft dat Hoogvliet door Rotterdam is opgeslokt, krijg je een ander beeld. De bus zou ons wel brengen naar een sportcomplex ingeklemd tussen hoogbouw en opdringerige huizenblokken.

De werkelijkheid was totaal anders.

Het sportcomplex lag in het midden van een parkachtige gebeuren. De huizen lagen op een eerbiedige afstand en je kon slechts een, op ruime afstand gelegen, woontoren ontwaren. Een best wel gezellige bedoening, met een goed kunstgrasveld. Hier zou onze technisch vaardige ploeg een goede wedstrijd moeten kunnen spelen.

De stemming was redelijk optimistisch. We zouden gaan voor de derde overwinning op rij om zo de verrassende koppositie nog een wedstrijd langer vast te houden. Daarvoor zou nodig zijn dat we geconcentreerd speelden en niet ongecontroleerd zouden aanvallen. Want de snelle balvaardige aanvallers van Meeuwenplaat kwamen het best tot hun recht bij snelle counters, wisten de trainers Willem D en Sylvester H. Dat moest ONA dus voorkomen.

Het elftal was noodgedwongen op twee plaatsen gewijzigd. Robin P speelde voor Mo F (blessure) en Georgio P voor Revolinio J (geschorst). De scheidsrechter, een jonge en daardoor misschien nog niet zo stabiel fluitende man, gaf om even over twee het beginsignaal voor een wedstrijd, die niet de boeken in zal gaan als een van de beste prestaties van ONA ooit. In tegendeel.

Meeuwenplaat maakte direct de bedoelingen duidelijk. Bij balbezit van ONA allemaal op eigen helft, met een verdedigingsscherm rond de zestien. Bij balveroveringen een lange pass naar de linkerkant en snel naar de goal aan de overkant combineren.

De ONA verdediging toonde zich vrijgevig. Khalid K gaf een paar kansen weg aan nog net te stoppen tegenstanders. Ook Joeri was een keer royaal, maar met kunst en vliegwerk werden problemen voor de goal van Erik opgelost. Het was niet gek geweest als ONA na een kwartier met 2-0 achter gestaan zou hebben. Maar het lot was ons welgezind deze Zondag.

Onze ploeg speelde traag en besluiteloos en er kwam vrijwel geen bal goed aan. Vooral omdat verdediging en middenlinie de boemerang pass hanteerden. Van eigen helft lange passes versturen die niet aankwamen en per kerende post weer terugkeerden. Nee we noemen geen namen, de daders weten het zelf maar al te goed.

De tweede bal was vrijwel nooit voor ONA. Combinaties tussen twee, drie of vier personen liepen vast op slordigheden. Kortom het eerst half uur was een verdriet voor de ogen. Meeuwenplaat zette ONA onder druk en kreeg een viertal kansen, maar gelukkig stond het vizier niet goed afgesteld.

Rond de dertigste minuut begon ONA ineens tekenen van leven te vertonen. Er waren een paar leuke combinaties, die Meeuwenplaat verontrustten en Jaouad el J (de enige die in de buurt kwam bij zijn normale niveau) onderschepte een bal op de vijandelijke helft speelde een tweetal tegenstanders uit en schoot van 20 meter diagonaal op de goal, de uiterste hoek was voor de (goede) keeper net te ver. Een prachtgoal! 0-1.

Even liet ONA zien dat het voetballen kon. De bal bleef vijf minuten op de helft van de thuisclub. Een combinatie tussen Mark M, Georgio en Robin leidde tot een schotpoging van Robin. Hij appelleerde voor hands maar was zo verstandig de bal, die voor zijn voeten stuitte, naar Jeffry V door te schuiven. Het harde schot van Jef belandde in de goal, 0-2. De 33 ste minuut.

Het geschrokken Meeuwenplaat leek rijp voor de slacht maar de 0-3 viel niet. De rijen werden weer gesloten bij de thuisclub en ONA zakte weer terug in de onmacht. Met kunst en vlieg werk werd de rust gehaald. 0-2. Onverdiend. 4-1 had meer in de rede gelegen.

In de rust was het stil in de kleedkamer. Een verbijsterde ploeg stelde vast, dat het niet slechter kon dan tot nu toe en dat er in de tweede helft beter gespeeld zou moeten worden, om de meeuwenplaat met punten te kunnen verlaten.

In de gestaag vallende regen gingen de twee ploegen weer verder met aanvallen en verdedigen. Dat was aanvallen voor Meeuwenplaat en verdedigen (of wat er voor door moest gaan) voor ONA. Iedereen had gedacht dat het niet slechter kon dan voor de rust, maar dat bleek niet waar te zijn. Vrijwel niets lukte meer. ONA verloor elk persoonljk duel en de thuisclub bleef stormen. We noteren een schot tegen de paal, een schot tegen de lat, een paar moeilijke reddingen voor Erik, ballen net naast of over en onnodige gele kaarten na domme overtredingen die  ook nog voor een paar hachelijke momenten zorgden. Gezegd moet worden dat de scheids, meegesleept door omstandigheden steeds meer voor geringe overtredingen ging fluiten. Misschien bang dat het duel uit de hand zou lopen.

Een kwartier voor tijd gebeurde wat allang had moeten gebeuren, gezien het spelbeeld. Meeuwenplaat scoorde uit een corner, de zoveelste, 1-2.

Het werd nu echt nijpend. Liet ONA het lopen? Oh nee, de ijver was groot. Een oude Romeinse krijgsheer vertolkte het eens prachtig: "ook al ontbreken de krachten, toch moet de goede wil geprezen worden." En de beker was nog niet leeg.

Maik raakte geblesseerd en werd vervangen door Nahim B. De uitgespeelde Robin (deed veel verdedigend werk) werd opgevolgd door Ihab H. Tot overmaat van ramp kreeg Georgio na een ongelukkige overtreding een tweede gele kaart van de scheids en moest eraf.

De trainers die geprezen moeten worden, omdat zij alles wat er nog een beetje goed ging van positief commentaar voorzagen, haalden Mark (die bij een toevallige uitval, de wedstrijd in het slot had kunnen gooien) uit het veld (Didier K kwam de verdediging versterken).

Met tien man hield ONA stand. Het bleef een sportieve wedstrijd. Een heet momentje op het terras buiten de kantine werd door de ONA supporters met bier geblust. Na ruim vijf minuten blessuretijd gingen drie niet verdiende punten mee naar GOUDA. Nog nooit heb ik na winst zo’n stille kleedkamer gezien als na de overwinning vandaag.

Ondanks de begrijpelijke teleurstelling viel er geen wanklank en dat was de winst van deze wedstrijd. De koploper zakte door de ondergrens, maar stal de punten. Het moet wel beter volgende week tegen Groeneweg. Anders valt ONA met een harde klap van de kop van de ladder.

We hadden overigens bij de start van het seizoen totaal niet gedacht dat we na zeven wedstrijden 18 punten zouden hebben. Laten we nog maar een weekje meer onze zegeningen tellen. In een week kan bij ONA veel gebeuren. Dat zit in ons DNA. Dus je weet nooit wat er te wachten staat.

We vertrouwen maar op de kracht van positief denken.

JANO