Van Zoeterminder naar Zoetermeer. Voetbal blijft onvoorspelbaar.

SVO BUYTENPARK – ONA 3-5

Met een nogal gehavende selectie (er ontbraken een handvol sterkhouders) trok ONA naar Zoetermeer om tegen SVO Buytenpark te proberen de strijd met ESDO om de koppositie vol te houden.

Op het oog zag het er in de eerste periode van de wedstrijd goed uit. Aanval op aanval volgde op het doel van de thuisclub en binnen 10 minuten hadden we al drie goede kansen gehad. En de voorsprong kwam ook. Na een kwartier schoot Jaouad E na een vlotte aanval met een scherp schot de 0-1 binnen.  Het leek dat de spelers dachten dat ze er al waren en de woorden werklust, vechtlust en waakzaamheid, werden in de ban gedaan. Het spel werd slordiger, slomer, slapper en die van Buytenpark kregen voet aan de grond en ontdekten dat het goede terrein ook aanvalshelft had. Ze bekeken Max van dichterbij en scoorden ongestoord de gelijkmaker, 1-1.

ONA rommelde verder en de wind was de baas op het veld en woei in het voordeel van de tegenstander. Zo leek het tenminste want de wat langere passes eindigden veelal bij Buytenpark spelers in plaats van die van de eigen ploeg. De hardwerkende thuisploeg kreeg meerdere kansen en scoorde voor de tweede keer. Na een verdedigingsfout, 1-2. Met die stand kwam de rust. Het was begrijpelijk dat trainer Syl H. niet tevreden was. Hij verving Jonas E door de speler die ik aan de start verwacht had Jeroen C. (Slachtoffer van systeem denken) 

ONA begon goed de tweede helft. ONA zette meer druk en na vijf minuten schoot Jaouad E uit de draai net over. Tot ieders verbijstering was het na een ongelukkige mistrap op het middenveld ineens 3-1 voor de thuisclub. Het beeld van aan het eind van de competitie worstelen voor promotie met een periodetitel werd even levend, als het hoogste doel voor ONA. Maar de wonderen waren de wereld gelukkig nog niet uit. Er volgde een bombardement op het Buytenpark doel. De lange keeper pakte veel en het aantal met vermeende verwondingen neerstortende Thuis spelers werd met de tijd groter. Gelukkig wist de ervaren scheidsrechter goed waar de stoptoets op zijn stopwatch zat.

Het werd 2-3 na een door Jaouad benutte penalty nadat hij in de 16 bijna onder het gras belandde. Ihab H, die goed speelde, loste een hard schot dat gekeerd werd. Jeroen dartelde door de verdediging gaf een hoge voorzet die Jaouad inkopte voor de gelijkmaker, 3-3. “De Derde van Jaouad (Een Symphonie uit Oude tijden)” Het liep even als een trein. Stefan Kap en Lucas Sr waren inmiddels in het veld gekomen voor de geblesseerde Yassin Y en Joeri T. De uitblinker Mick van de K nam een vrije trap op de rand van de 16 en knalde hem zuiver in. Ineens was de hemel weer helder en de vreugde groot, 3-4. In de slotminuten dacht Jeroen Campferman: “ Laat ik voor ik me laat meetronen door de tennisgodin nog een herinnering nalaten” en lobde hij van ver de bal over de keeper, in de goal, 3-5.

We doen nog mee voor de titel dachten we op weg naar het clubhuis. 

Daar kwam de SLAGROOM op de taart. Esdo verliest. ALLEEN aan Kop dus. Later op de avond speelde Quick gelijk tegen Moordrecht. Een cadeautje voor “manager” Martin vd H voor zijn verjaardag van Zondag.

DRIE punten los. Geweldig weekend. Steuntje in de rug, even meewind. Maar het kan verkeeren! 

Tot volgende week

JANO